Door het Parlement aangenomen teksten

Krachtens artikel 280 van het Verdrag is het mogelijk in een communautair wetgevingsinstrument de inhoud op te nemen van alle bepalingen van deze instrumenten die geen betrekking hebben op de toepassing van het nationale strafrecht of de nationale rechtsbedeling in de lidstaten.

Sedert de inwerkingtreding van het Verdrag van Amsterdam is de Raad overeenkomstig artikel 280, lid 4 van het Verdrag gehouden de nodige maatregelen vast te stellen op het gebied van de preventie en bestrijding van fraude waardoor de financiële belangen van de Gemeenschap worden geschaad om in de lidstaten een doelmatige en gelijkwaardige bescherming te bieden.

Het nationale recht moet waar nodig worden aangepast in die zin dat de confiscatie van de opbrengsten van daden van fraude, corruptie en het witwassen van geld mogelijk wordt gemaakt.

Het nationale recht moet waar nodig worden aangepast in die zin dat bewijsleverend en/of conservatoir beslag en de confiscatie van de opbrengsten van daden van fraude, corruptie en het witwassen van geld mogelijk wordt gemaakt.

De lidstaten die de instrumenten nog moeten ratificeren die zijn vastgesteld op grond van Titel VI van het Verdrag betreffende de Europese Unie en die betrekking hebben op de bescherming van de financiële belangen van de Europese Gemeenschappen, gaan onverwijld tot deze ratificatie over, zodat de bepalingen die niet binnen het toepassingsgebied van artikel 280, lid 4, van het Verdrag vallen, te weten met name die betreffende de bevoegdheid, de wederzijdse rechtshulp, de overdracht en centralisatie van strafvervolgingen, de uitlevering en de uitvoering van vonnissen, eveneens in werking kunnen treden.

Deze verordening loopt niet vooruit op latere institutionele ontwikkelingen zoals de instelling van de functie van een Europese openbare aanklager voor de bescherming van de belangen van de Gemeenschap door wijziging van artikel 280 van het Verdrag tijdens de eerstvolgende Intergouvernementele Conferentie.

wordt onder "nationaal ambtenaar” verstaan, de persoon die de hoedanigheid van "ambtenaar” of "overheidspersoon” in de zin van het nationale recht van de lidstaat heeft voor de toepassing van het strafrecht van die lidstaat.

wordt onder "nationaal ambtenaar” verstaan, de persoon die de hoedanigheid van "ambtenaar van de landelijke of een lagere overheid " of "overheidspersoon” in de zin van het nationale recht van de lidstaat heeft voor de toepassing van het strafrecht van die lidstaat.

valse, onjuiste of onvolledige verklaringen of documenten worden gebruikt of overgelegd, met als gevolg dat middelen afkomstig van de algemene begroting van de Gemeenschap of van de door of voor de Gemeenschap beheerde begrotingen, wederrechtelijk worden ontvangen of achtergehouden;

valse, onjuiste of onvolledige verklaringen of documenten worden opgesteld, verstrekt, gebruikt of overgelegd, met als gevolg dat middelen afkomstig van de algemene begroting van de Gemeenschap of van de door of voor de Gemeenschap beheerde begrotingen, wederrechtelijk worden ontvangen of achtergehouden;

valse, onjuiste of onvolledige verklaringen of documenten worden gebruikt of overgelegd, met als gevolg dat de middelen van de algemene begroting van de Gemeenschap of van de door of voor de Gemeenschap beheerde begrotingen wederrechtelijk worden verminderd;

valse, onjuiste of onvolledige verklaringen of documenten worden opgesteld, verstrekt, gebruikt of overgelegd, met als gevolg dat de middelen van de algemene begroting van de Gemeenschap of van de door of voor de Gemeenschap beheerde begrotingen wederrechtelijk worden verminderd;

De lidstaten nemen de nodige maatregelen opdat het opzettelijk opstellen of verstrekken van valse, onjuiste of onvolledige verklaringen of documenten die de in artikel 3 bedoelde fraude tot gevolg hebben, als strafbare feiten worden aangemerkt, wanneer die handelingen niet reeds strafbaar zijn, hetzij als zelfstandig strafbaar feit, hetzij op grond van medeplichtigheid aan, uitlokking van of poging tot fraude als omschreven in genoemd artikel.

een strafbaar feit, de deelneming aan of de poging tot het plegen van een strafbaar feit geheel of gedeeltelijk op zijn grondgebied is begaan;

de dader één van zijn onderdanen of ambtenaren is;

het strafbaar feit is begaan tegen een onderdaan van de lidstaat of hij nu nationale of communautaire ambtenaar of lid van een communautaire instelling is;

de dader een communautaire ambtenaar is in dienst van een instelling van de Europese Gemeenschappen of van een orgaan, dat is opgericht overeenkomstig de verdragen tot oprichting van de Europese Gemeenschappen en dat zijn zetel in de betrokken lidstaat heeft.

Elke lidstaat die ingevolge zijn nationale recht geen eigen onderdanen uitlevert, treft de nodige maatregelen om zijn rechtsmacht te vestigen ten aanzien van de overeenkomstig artikel 7 strafbaar gestelde feiten, indien deze strafbare feiten worden begaan door zijn eigen onderdanen buiten zijn grondgebied.

Wanneer een onderdaan van een lidstaat ervan wordt verdacht zich in een andere lidstaat schuldig te hebben gemaakt aan strafbaar gestelde gedragingen als bedoeld in hoofdstuk II, en de lidstaat de betrokkene louter op grond van zijn of haar nationaliteit niet aan die andere lidstaat uitlevert, legt deze lidstaat de zaak aan zijn bevoegde autoriteiten voor opdat, indien daartoe aanleiding bestaat, een strafvervolging kan worden ingesteld. Met het oog op de strafvervolging worden de dossiers, inlichtingen en voorwerpen die op het strafbare feit betrekking hebben, overeenkomstig artikel 6 van het Europees Verdrag betreffende uitlevering toegezonden. De verzoekende lidstaat wordt in kennis gesteld van de vervolging en de afloop daarvan.

Een lidstaat mag uitlevering in geval van fraude waardoor de financiële belangen van de Europese Gemeenschappen worden geschaad, niet weigeren op grond van het loutere feit dat het gaat om een delict inzake heffingen of douanerechten.

Voor de toepassing van dit artikel worden onder "onderdanen van een lidstaat” de personen verstaan als omschreven in de verklaring die de betrokken lidstaat heeft afgelegd uit hoofde van artikel 6, lid 1, onder b), van het Europees Verdrag betreffende uitlevering, alsmede de personen bedoeld in lid 1, onder c), van dat artikel.

Wanneer twee of meer lidstaten betrokken zijn bij een krachtens artikel 7 strafbaar gesteld feit, werken deze lidstaten doeltreffend samen bij het onderzoek, de vervolging en de bestraffing van het strafbare feit, bij voorbeeld door middel van wederzijdse rechtshulp, uitlevering, overdracht van strafvervolging of tenuitvoerlegging van in een andere lidstaat gewezen rechterlijke beslissingen.

Wanneer meer dan één lidstaat bevoegd is en elk van hen ter zake van dezelfde feiten een vervolging kan instellen, bepalen de betrokken lidstaten in onderling overleg en in coördinatie met OLAF wie van hen de dader of daders zal vervolgen, met het doel de vervolging zo mogelijk in één lidstaat te centraliseren.