Wet implementatie Europees regelgevingskader voor de elektronische communicatiesector 2002

Dit wetsvoorstel implementeert zes EG-richtlijnen voor de elektronische communicatiesector, waardoor de telecommunicatiewetgeving grondig wordt herzien. Door deze herziening gaat de wet niet meer alleen over telefonie, maar over alle transportdiensten op het gebied van (tele)communicatie, bijvoorbeeld ook over dataverkeer en kabelnetwerken.

Met dit voorstel valt de gehele elektronische communicatiesector onder hetzelfde wettelijk regime. De diensten die getransporteerd worden en diensten die met behulp van internet worden aangeboden vallen er niet onder, maar de toegang tot internet wel.

Deze samenvatting is gebaseerd op het wetsvoorstel en de memorie van toelichting zoals ingediend bij de Tweede Kamer.

Het voorstel is op 4 november 2003 met algemene stemmen aangenomen door de Tweede Kamer.

De Eerste Kamer heeft het voorstel op 20 april 2004 zonder stemming aangenomen.

ingediend

15 april 2003

titel

Wijziging van de Telecommunicatiewet en enkele andere wetten in verband met de implementatie van een nieuw Europees geharmoniseerd regelgevingskader voor elektronische communicatienetwerken en -diensten en de nieuwe dienstenrichtlijn van de Commissie van de Europese Gemeenschappen

schriftelijke voorbereiding

inbreng geleverd door

• CDA - H.A. Doek
• PvdA - T.A. Maas-de Brouwer
• VVD - P.J.H.M. Luijten
• GroenLinks - J.J.M. van der Lans
• D66, OSF - A.G. Schouw
• ChristenUnie, SGP - G. van den Berg

ondertekening

inwerkingtreding

• 1. 

  Op een bij koninklijk besluit te bepalen tijdstip.

• 2. 

  In het koninklijk besluit kan worden bepaald dat daarbij aan te geven artikelen of onderdelen daarvan op een later, bij koninklijk besluit te bepalen tijdstip in werking treden.

• 3. 

  In een koninklijk besluit als bedoeld in het eerste en tweede lid, wordt zo nodig toepassing gegeven aan artikel 16 van de Tijdelijke referendumwet.

• - 

  Vernieuwde regelgeving waarbinnen marktpartijen, overheid en toezichthouders snel en flexibel kunnen inspelen op nieuwe ontwikkelingen;

• - 

  het regime voor het afdwingen van toegang tot netwerken wordt ingrijpend gewijzigd. Er wordt veel nauwer aangesloten bij de aanpak van de Mededingingswet. Het toezicht van de OPTA wordt effectiever;

• - 

  de consumentenbescherming wordt verbeterd. Het gaat dan bijvoorbeeld om verplichte aansluiting van aanbieders van communicatiediensten bij geschillencommissies, verbetering van de transparantie van prijs en kwaliteit en de verplichting om bepaalde zaken contractueel vast te leggen. Ook wordt de privacy beter beschermd;

• - 

  het versturen van ongevraagde communicatie ten behoeve van marketingdoeleinden (spam) via e-mail, SMS (versturen van tekstberichten via de telefoon) of MMS (versturen van multimediaberichten via de mobiele telefoon) is niet meer toegestaan zonder voorafgaande toestemming van de abonnee;

• - 

  de centrale begrippen zijn niet langer telefonie en huurlijnen, maar elektronische communicatie. De regelgeving is technologieneutraal;

• - 

  elektronische communicatiediensten moeten aangeboden worden op basis van een algemene machtiging. Individuele vergunningen mogen alleen gehandhaafd worden voor het gebruik van radiofrequenties en nummers;

• - 

  de regelgeving kent meer een benadering langs de lijnen van de algemene mededingingsregels en is daardoor minder sectorspecifiek. In dat kader wordt het begrip aanmerkelijke marktmacht geherdefinieerd. Op te leggen verplichtingen moeten gericht zijn op de oplossing van in de marktanalyse geconstateerde problemen;

• - 

  het huidige pakket universelediensten wordt gehandhaafd. De overheid blijft de beschikbaarheid en betaalbaarheid ervan waarborgen de toezichthouders krijgen ruimere bevoegdheden waardoor flexibeler optreden mogelijk is. Gelijktijdig wordt het belang van geharmoniseerde toepassing van het nieuwe regelgevend kader binnen Europa veel sterker benadrukt.

2