Verslag van de vergadering van 30 juni 2020 (2019/2020 nr. 34)
Status: gecorrigeerd
Aanvang: 20.11 uur
De heer Janssen i (SP):
Voorzitter. Ik dank de bewindslieden voor de antwoorden. Ik wil mijn tweede termijn in twee blokjes doen — het leek wij ook weleens leuk om iets in blokjes te doen. Het eerste blokje betreft de minister van Binnenlandse Zaken, het tweede blokje de minister van LNV.
Ik moest wel wat glimlachen toen ik de minister van Binnenlandse Zaken hoorde zeggen hoe erg het nu is en hoe fijn en overzichtelijk het wordt met de Omgevingswet, waarbij alles in één wet met AMvB's is ondergebracht. Nu kun je heel veel zeggen over AMvB's, maar niet dat die voor burgers heel erg inzichtelijk zijn. Ik heb bij het debat over de Invoeringswet een vergelijking gemaakt met het meesterwerk van Marcel Proust, À la Recherche du Temps Perdu. De 3.000 pagina's van dit werk lezen toch echt een stuk gemakkelijker dan de 3.000 pagina's van de AMvB's. Daar moest ik gewoon even om glimlachen.
Op mijn vraag over het BIT-advies is gezegd dat dit nog niet klaar is. Dat wachten wij dan af. Maar het BIT-advies was wel cruciaal voor de maatschappelijke baten van niveau 3, de uitvoering en de uitbouw. En tot een jaar geleden, zolang ik er bij betrokken ben, was het ook een cruciaal punt voor de steun van de provincies, heb ik begrepen.
De twijfel die de heer Rietkerk uitsprak over de financiën deel ik van harte, al was het maar omdat ik die afspraken zelf mede heb mogen maken en ik niet de indruk heb dat er heel veel aan is gewijzigd in de tussentijd.
Vanaf nu zullen we, in de geest van de Omgevingswet, alles integraal gaan beoordelen. Alles hangt met elkaar samen, alles hangt met alles samen, en nu is er dan, als deze wet wordt aangenomen, een systeemwetgeving. Maar vanaf nu - of vanaf volgende week dinsdag - zal het dan dus ook gaan over de inhoud en over de uitvoering, waarbij het DSO cruciaal is. Ik heb verder geen vragen voor de minister van Binnenlandse Zaken.
Dan de minister van LNV. Beschermen is een houding; laat ik het zo zeggen. Ik neem even de Grevelingen als praktijkvoorbeeld. Dat was vijf jaar geleden, toen ik daar als gedeputeerde mee geconfronteerd werd, een project dat net zo dood was als de bodem van de Grevelingen zelf. Daar was geen beweging in te krijgen, maar dat was ook een kwestie van houding. Het is begonnen met heel veel weerstand, ook vanuit de rijksoverheid. Het was te duur en de houding was: we wachten tot we iets moeten. De zesjaarsrapportages waren eigenlijk een te laat briefje in de zin van: we horen het wel en als we echt iets moeten en we gedwongen worden, dan gaan we iets doen. Maar dat is niet de houding die wij zoeken. Beschermen als houding is nodig, ook om de Europese Commissie te kunnen overtuigen als we zaken voor elkaar willen krijgen. Ik moet zeggen dat er daarna veel is veranderd. Het is weer voortgetrokken en er heeft een ongelofelijke enthousiaste ploeg mensen op gezeten, ook vanuit de landelijke overheid, vanuit de ministeries, die daar met heel veel enthousiasme ziel en zaligheid in heeft gelegd. Ik denk daar nog met heel veel plezier aan terug en ik ben blij dat het de goede kant op lijkt te gaan.
Maar het vraagt ook om realisme. Het realisme in die houding is dat je als je ziet dat er iets misgaat, je er dan iets aan gaat doen. Niet omdat het moet van Brussel of van anderen, maar omdat je dat intrinsiek zelf wil. Dat is dan ook mijn enige vraag in deze tweede termijn: deelt de minister deze houding met mij?
Voorzitter. De SP-fractie had, heeft en houdt — dat is geen verrassing — grote twijfel bij de Omgevingswet als construct en bij de uitvoering daarvan. Dat gezegd hebbend, kijk ik wel uit naar de gesprekken die wij over het vervolg gaan hebben nadat dit is afgerond, waarbij realisme voor ons voorop dient te staan, zowel voor wat betreft de inhoud alsook voor wat betreft het moment dat het koninklijk besluit rijp is voor behandeling. Ik kijk uit naar alle voorstellen, rapportages, brieven en appreciaties die we in september gaan ontvangen. Ik ruim alvast wat leestijd in.
Dank u wel.
De voorzitter:
Dank u wel, meneer Janssen. Dan is het woord aan mevrouw Huizinga-Heringa namens de fractie van de ChristenUnie.