Verslag van de vergadering van 25 november 2025 (2025/2026 nr. 09)
Status: ongecorrigeerd
Aanvang: 15.06 uur
Een verslag met de status "ongecorrigeerd" is niet voor citaten en er kan geen recht aan ontleend worden.
De heer Beukering i (Fractie-Beukering):
Voorzitter, dank u wel. Ik wil mijn bijdrage vandaag beginnen met een constatering. Ik ben altijd op zijn zachtst gezegd heel kritisch geweest op de Wet toekomst pensioenen. Als we met de kennis van nu opnieuw zouden kunnen kiezen, dan zouden velen, ook in hier in dit huis, zeggen: waren we dit pad maar nooit ingeslagen.
Ik vrees voor een nieuwe toeslagenaffaire, om meerdere redenen, maar vooral omdat de deelnemers nu de gang naar de rechter is ontzegd. Zeker, het oude stelsel had kleine tekortkomingen, maar het bood wel stabiliteit. Het is nog steeds een van de beste systemen ter wereld en met een vaste rekenrente van 2% zou het nog decennia vooruit kunnen. Met het nieuwe stelsel nemen we risico's die we nog steeds niet volledig kunnen overzien. Die risico's gaan over koopkracht, solidariteit, uitvoerbaarheid en uiteindelijk — dat is heel belangrijk — over vertrouwen van de deelnemers. Het is immers hun geld.
Voorzitter. De debatten over de Wtp en het amendement-Joseph zijn inmiddels gevoerd. De wet is helaas aangenomen en het amendement nipt afgewezen. We bevinden ons nu in de realiteit van vandaag: het invaren is in gang gezet. We hebben al gehoord over de koplopers. Honderden fondsen en duizenden werkgevers zijn zich aan het voorbereiden. Miljoenen Nederlanders worden geraakt. Dat legt ook op deze Kamer een bijzondere verantwoordelijkheid, namelijk dat de uitvoering correct, rechtvaardig en zorgvuldig gebeurt. Precies daarom is deze vraag voor ons vandaag zo belangrijk: is de huidige transitieperiode eigenlijk wel voldoende voor die verantwoorde vervolgstap en de overstap naar het nieuwe systeem?
Voorzitter. Wie de stukken leest, ziet dat het antwoord eigenlijk al is gegeven. Ik wil hier wijzen op de uitstekende analyse van mevrouw Agnes Joseph, die eerder helder uiteen heeft gezet waar de risico's zitten in deze transitie. Zij gaf aan wat er allemaal mis kan gaan, en dat is niet gering. Ze wees op vier grote knelpunten. Ten eerste zijn de modellen en aannames onzeker. De prognoses zijn soms te optimistisch. Rente, rendement en kleine afwijkingen kunnen allemaal grote gevolgen hebben voor de deelnemers. Dat vraagt om meer tijd voor kalibratie, toetsing en herberekening.
Ten tweede. De communicatie met en de zeggenschap van deelnemers zijn allebei onvoldoende. We hebben inmiddels al voorbeelden gezien en gehoord waarbij mensen niet begrijpen wat er met hun pensioenpot gebeurt. Zij worden verrast door keuzes of het gebrek daaraan. Dat ondermijnt het vertrouwen, en dat is in dit proces cruciaal.
Ten derde. De uitvoerbaarheid staat onder druk, horen we. Administraties moeten worden omgebouwd, data moeten worden opgeschoond en IT-systemen moeten worden herijkt. Eén fout, één vertraging en de keten loopt vast. Haast is hierbij niet alleen ongewenst of onverstandig, maar zelfs gevaarlijk.
Ten vierde en ten slotte. De risico's voor rechtvaardigheid tussen groepen zijn aanzienlijk. Startende werknemers, middengroepen, oudere werknemers en gepensioneerden, allemaal hebben ze andere risico's en andere belangen. Rechtvaardigheid kan alleen worden gewaarborgd als we de tijd nemen om deze effecten in kaart te brengen en te verzachten.
Voorzitter. Dit alles leidt tot één conclusie: als je een transitie van deze omvang start, moet je dat wel héél erg goed doen. Dat betekent dat het zorgvuldig, transparant, uitlegbaar en rechtvaardig moet zijn. Daarom steun ik het verlengen van de transitieperiode tot 1 januari 2028, en niet omdat ik enthousiast ben over de wet, zeker niet. Ik steun die verlenging omdat ik vind dat we ons geen tweede fout kunnen veroorloven. We nemen namelijk eerst een eigenlijk overbodige wet aan, waar veel te veel risico's aan kleven, en gaan daarna nog eens de uitvoering overhaasten. Laten we dat zeker niet doen. Onze opdracht is helder: nu we dit pad toch zijn ingeslagen, laten we er dan in ieder geval voor zorgen dat geen deelnemer in de problemen komt, niemand de dupe wordt van tijdsdruk en het vertrouwen in ons pensioenstelsel niet verder erodeert. Laten we als Kamer en kabinet laten zien dat we niet overhaast gaan handelen. Uitstel is maatschappelijk noodzakelijk; het is gewoon de juiste weg.
Voorzitter. Ik rond af. Het pensioen van miljoenen mensen verdient absoluut geen haastwerk. Het verdient zorgvuldigheid, correctheid, rechtvaardigheid en ook, als het gaat over het advies van de landsadvocaat, openbaarheid.
Dank u wel.
De voorzitter:
Ik dank u wel. Wenst een van de leden in de eerste termijn nog het woord? Dat is niet het geval. Dan schors ik de vergadering tot 15.45 uur.