Het was vorige week weer zo'n week die om is gevlogen, geen uitzondering overigens. Dinsdagochtend eerst onze fractievergadering. Iedere keer weer een bijeenkomst met toegevoegde waarde. Met z'n negentienen vergaderen is geen kleinigheid maar blijkt toch goed te kunnen lukken. Allereerst kan dit aan de voorzitter worden toegeschreven: Nicoline van den Broek houdt het heft in handen als de moeder van een groot gezin, het mag best gezellig zijn, maar er moet wel worden gewerkt. Maar ook de onderlinge verhouding is van groot belang. Er worden geen vliegen afgevangen, niet gesproken als er niets te melden is en als dat wel het geval is blijft het zakelijk en opbouwend. Het allerbelangrijkste is dat er kan worden gelachen. Naast de standpuntbepaling over een aantal wetsvoorstellen werd ook de laatste hand gelegd aan het verhaal dat Nicoline zou gaan houden bij de Algemene Politieke Beschouwingen. Dat gebeurde 's middags. Bij de Algemene Politieke Beschouwingen vallen geen besluiten maar het blijft toch altijd een bijzondere bijeenkomst. De Kamer is bomvol doordat alle kamerleden aanwezig zijn en de regeringstafel uitpuilt door de aanwezigheid van vrijwel het voltallige kabinet. De inbreng van Nicoline van den Broek voor de VVD klonk als een klok. Een echt liberaal verhaal waar op compacte en pakkende wijze inhoud werd gegeven aan de vijf liberale basisbeginselen: vrijheid, verdraagzaamheid, verantwoordelijkheid, sociale rechtvaardigheid en gelijkwaardigheid van alle mensen. Natuurlijk gaf dit aanleiding tot interrupties, zeker vanuit de linkse hoek, maar Nicoline wist deze keurig te pareren. In ieder geval bleek hieruit dat ze de onverdeelde aandacht had!
Tijdens deze beschouwing kwam de Canadese minister van Bosbouw op bezoek om zijn mening te geven over een wetsvoorstel waarin een kwaliteitsregeling is opgenomen voor het produceren en verwerken van hout. Met grote kennis van zaken en betrokkenheid bij het milieu bracht hij aspecten naar voren die voor mijn beoordeling zeer behulpzaam waren.
Dit is nu precies wat ik mij had voorgenomen bij te dragen als lid van de Eerste Kamer. Wetsvoorstellen niet alleen beoordelen op hun wetstechnische kwaliteiten maar ook met inbreng van eigen ervaring en die van anderen. Het moet allemaal wel werken en doelmatig zijn!
Aan het eind van de middag naar een vergadering van de VVD-leden uit de Eerste en Tweede Kamer die te maken hebben met financiële en economische zaken. Dat gebeurt twee à drie keer per jaar om de klokken gelijk te zetten. Ook nu werd weer in een uur vruchtbaar van gedachten gewisseld. Niet alleen over de actuele politieke zaken, maar ook werden piketpaaltjes geslagen voor die onderwerpen die in de komende periode op de agenda moeten komen te staan. Aansluitend een vergadering van de partijcommissie financiële en economische zaken, waarin een tiental leden van de VVD met de betrokken kamerleden overleggen. Dit is een zeer inhoudelijke bijeenkomst waarbij iedere keer weer de betrokkenheid van deze leden bij de praktische politiek opvalt. Daarbij wordt ons terdege de spiegel voorgehouden!
Het kamerlidmaatschap is een deeltijdfunctie, dat wil zeggen dat er nog tijd overblijft voor het voorzitterschap van de Commissie voor de Milieu-effectrapportage. Deze week stonden werkgroepvergaderingen op de rol over het opslaan van baggerspecie in de provincie Utrecht en de verbreding van een spoorlijn in Zuid-Nederland. Inhoudelijk pittige bijeenkomsten, zeer leerzaam en je krijgt een prettig gevoel dat je daadwerkelijk kan bijdragen aan een beter milieu. Daarnaast met mijn secretaresse allerlei klusjes afgewerkt: telefoontjes, brieven, afspraken en allerlei interne zaken.
Vrijdagochtend heerlijk "vrij", tot groot genoegen van mijn gade en zeker ook de hond. Na een stevige herfstwandeling gedrieën, bergen achterstallige administratie weggewerkt. Het viel niet mee om weer in nette kledij het huis te verlaten voor een commissarissen-vergadering in Rotterdam. Het is goed om naast alle kritiek die vaak te beluisteren valt over het functioneren van zo'n raad ook de positieve kanten te noemen. Bij dit grote bedrijf loopt zo'n vergadering zoals het behoort. De directie komt met goed voorbereide voorstellen die een opstap bieden voor een gedachtewisseling die tot een goed besluit leidt. Mijn ervaring is dat de inbreng van de commissarissen vanuit hun verschillende invalshoeken toegevoegde waarde oplevert. Daarbij geeft het de directie een stuk extra zekerheid dat de niet geringe risico's die met hun werk samenhangen zo goed mogelijk zijn ingeperkt. Dit keer was het een vrij langdurige bijeenkomst door een aantal stevige agendapunten. Het voordeel was wel dat de spits voorbij was toen ik naar huis reed.
Al met al wel wat gaar bij thuiskomst, maar gelukkig doet een borreltje dan wonderen! Dat de maaltijd plaats vindt op een moment dat de rest van Nederland royaal voor de buis zit is iets waar gelukkig mijn echtgenote geen problemen mee heeft.
Deze column is op persoonlijke titel geschreven