Sprekers

• - 

  Diana Starmans, Lid Stuurgroep Staat van de Uitvoering (tevens lid Raad van Bestuur Sociale Verzekeringsbank)
• - 

  Harmen Harmsma, Lid Stuurgroep Staat van de Uitvoering (tevens directeur-generaal Dienst Uitvoering Onderwijs)
• - 

  Mitchell Hendriks, Lid Stuurgroep Staat van de Uitvoering (als voorzitter van FUTUR)
• - 

  Maarten Prinsen, Lid Stuurgroep Staat van de Uitvoering (tevens hoofd Organisatiebeleid Ministerie van BZK)
• - 

  Johan Strieker, Lid projectteam Staat van de Uitvoering (tevens gedelegeerd opdrachtgever Ministerie van BZK)

De ondertitel van het rapport luidt: 'Doorbreek de status quo'. De stuurgroep schrijft daarover: "Het is de taak van de Staat van de Uitvoering om knelpunten op systeemniveau [in de uitvoering/publieke dienstverlening] aan de orde te stellen. Maar hoe komen we dan tot de noodzakelijke veranderingen? Wie neemt het voortouw? En wanneer? Het veld is versnipperd. Als iedereen verantwoordelijk is, is uiteindelijk niemand verantwoordelijk. Om een doorbraak te forceren, is meer politiek en ambtelijk leiderschap nodig." Ambtelijk is gevraagd om vooral ook aandacht te besteden aan de vraag wat de Eerste Kamer kan betekenen?

De ‘uitvoeringstoets’ bestaat niet; waarom niet? Is de kwaliteit van uitvoeringstoetsen voldoende? Hoe komen ze tot stand? Worden ze met meel in de mond geschreven? Worden teksten afgezwakt op verzoek van de beleidsafdelingen? Gaan ze nog door een management-was-straat binnen de uitvoeringsorganisaties? Hoe gaat zoiets? Is het verstandig om de onafhankelijkheid van die uitvoeringstoetsen te borgen?

In het kader van de actieve openbaarmaking van de Woo wordt in de Eerste Kamer ambtelijk voorbereid dat burgerbrieven en brieven van organisaties die betrekking hebben op het wetgevingsproces openbaar worden ontsloten. Een van de doelen is dat deze brieven beter benut kunnen worden door Kamerleden zelf. Hoe moeten Eerste Kamerleden daarnaast omgaan met het spanningsveld tussen gegevensuitwisseling en privacy, gelet op wat de stuurgroep aanbeveelt?

Is de indruk juist dat digitale uitvoerbaarheid en doenbaarheid (voor burgers en bedrijven) een ondergeschoven kindje is in de uitvoeringstoetsen? Er lijkt weinig aandacht voor. Wat gebeurt er met de soms kritische adviezen van het Adviescollege ICT-toetsing? Zou digitale uitvoerbaarheid/doenbaarheid een vast onderwerp moeten worden in de uitvoeringstoetsen?

Wat kunnen de Eerste Kamerleden doen om complexe regelgeving en stapeling van regels tegen te gaan, gegeven het feit dat de Eerste Kamer pas laat in het wetgevingstraject aan zet is, niet kan amenderen, maar alleen kan aanvaarden of verwerpen?