Aan het begin van de eerste plenaire vergadering na het reces heeft de Eerste Kamer de slachtoffers van de ramp met vlucht MH17, onder wie senator Willem Witteveen, herdacht.
De Voorzitter van de Eerste Kamer, Ankie Broekers-Knol, markeerde dat de ramp de gehele samenleving vervult met schrik en afschuw. "In ons land was er eendracht in de afschuw over wat er is gebeurd en eendracht in de rouw en het medeleven. De wijze waarop gemeenschappen het verdriet delen met en steun verlenen aan diep geschokte nabestaanden, verdient ons grootste respect. Dit geldt ook voor de inzet van de vele reddingswerkers die de zware taak op zich hebben genomen om de brokstukken en stoffelijke overschotten te onderzoeken."
Onder de slachtoffers van de ramp was ook de alom geliefde en gerespecteerde senator Willem Witteveen, die samen met zijn vrouw Lidwien en zijn dochter Marit onderweg was naar zijn vakantiebestemming in Bali.
Broekers-Knol: "De Eerste Kamer zal zich Willem Witteveen herinneren als een zuivere intellectueel die altijd oog hield voor het praktisch aanpakken van problemen. Hij was een bedachtzaam en integer iemand: altijd redelijk en altijd in staat tot relativeren. Met zijn bevlogen en onafhankelijk denken dwong hij bij een ieder respect af en wist hij menigeen te overtuigen."
De Voorzitter sloot af met de woorden: "17 juli 2014 is een dag die voor altijd in ons collectieve geheugen gegrift staat. Een dag die zoveel onschuldige slachtoffers eiste en die het leven van veel families voorgoed tekent. Zij zijn en blijven in onze gedachten."
Toespraak Voorzitter Eerste Kamer
Hierna gaf zij het woord aan de Minister-President. Hij stelde dat Willem Witteveen voor velen op en rond het Binnenhof meer dan een collega was. "Hij was een zachtmoedig mens, oprecht geïnteresseerd en een erudiete jurist met een onderzoekende geest. Dat maakte hem over partijgrenzen heen tot een vriend en vraagbaak."
De Minister-President stelde dat hij persoonlijk aan deze weken en maanden zal blijven terugdenken als een zomer van groot verdriet en intense emoties, maar ook als een periode van kracht en bewondering. "Ik heb diep respect voor de nabestaanden, die in het oog van de storm hun verdriet en waardigheid voorrang gaven boven bitterheid en wraakzucht. Ik bewonder de onderzoekers en hulpverleners die onder de allermoeilijkste omstandigheden hun werk deden en doen. En ik ben trots op de betrokkenheid en saamhorigheid die zich direct na 17 juli meester maakte van ons land en die tot op de dag van vandaag voelbaar is."
Deel dit item: