Verslag van de vergadering van 12 februari 2019 (2018/2019 nr. 18)
Status: gecorrigeerd
Aanvang: 14.48 uur
De heer Knip i (VVD):
Voorzitter. Ook mijn fractie dankt de minister voor zijn antwoord in eerste termijn, aangevuld met een Kamerbrief. Hij is daarin ook ingegaan op het fenomeen van de motie-Bouwmeester. Op zich lijkt mij de bedoeling daarvan heel duidelijk. Ze is ook niet onsympathiek. Alleen, als het zo moeilijk is om websites te weren ... Dat is moeilijk. Dat is al uit de stukken gebleken, maar ook een aantal collega's heeft hier vanmiddag nog eens goed neergezet hoe het in de praktijk tot enorme moeilijkheden leidt om dit echt voor elkaar te krijgen. Hoe kan een motie-Bouwmeester worden uitgevoerd door bijvoorbeeld een aantal jaren aanbieders te weren, als het zo moeilijk is die websites eruit te houden, zeg maar? Die nieuwsgierigheid rees bij mij daarnet bij de discussie hiervoor. Ik erken dat het heel moeilijk zal zijn en dat het handhaven op niet-gewenste sites wellicht heel moeilijk begaanbaar is.
Dat leidt mij tot een vraag. Er wordt wat luchtig gedaan, ook door een of twee sprekers vanmiddag, over de mogelijkheid om aanwijzingen te geven aan betaaldienstverleners. Is het niet zo dat als de Ksa dat kan — dat kan ze straks — bepaalde betaaldiensten niet meer worden uitgevoerd? Dat betekent dus dat degene die wil meespelen zijn inleg niet kwijt kan in de door hem gewenste richting, maar ook dat hij geen prijzen zal ontvangen. Is dat niet een veel effectievere manier dan te proberen websites van internet te weren of te halen? Dat was mijn eerste punt.
Mevrouw Gerkens i (SP):
Ik denk dat de heer Knip gelijk heeft dat je met het volgen en blokkeren van de geldstroom een heel eind komt. Tegelijkertijd moeten we ons hier ook realiseren dat dit de wereld van internet is en dat er heel veel alternatieve betaalmethodes zijn die ook bij afpersing op internet gebruikt worden, niet alleen met gewoon geld maar ook met bitcoin. Het doet iets, maar weren ermee zullen we helaas niet kunnen, denk ik.
De heer Knip (VVD):
Oké, daar neem ik kennis van. De minister heeft dit probleem en hij gaat het allemaal oplossen, denk ik. Ja, ik ben heel optimistisch.
Wat de minister nog wel een beetje heeft laten liggen — er was misschien te weinig tijd meer voor, maar ik kom er nog even op terug — is de verhouding tussen de Wet kansspelen op afstand en de Algemene verordening gegevensbescherming. Ik heb even gewezen op het punt dat er toestemming nodig is van de speler tot registratie. Dat is logisch. Omdat het online is en op een site, zal het ongetwijfeld zo gaan — dat heb ik ook gezegd — dat er ergens een vakje staat: gaat u akkoord om geregistreerd te worden? Dat moet je dan aanvinken, want als je het niet aanvinkt, kom je gewoon de website niet op. Ik heb een vraag en zal die wat nader specificeren. Als de speler dat vinkje heeft gezet, dan gaat hij dus per ultimo akkoord met een eventuele registratie in het CRUKS als hij bepaalde tekenen in zijn gedrag vertoont. Betekent dit ook dat als bezorgde familieleden zich melden bij de Ksa, die registratietoestemming tot gevolg heeft dat de Kansspelautoriteit in gesprek gaat met bezorgde familieleden over mij? Ik heb dat een beetje ironisch genoemd: ook het verre neefje waar ik nooit mee spreek, maar die zich zorgen maakt over zijn erfenis. Even heel realistisch: gaat de Ksa dan zonder mijn toestemming in gesprek over mij of kan ik dat ook verbieden? Kan ik van tevoren aangeven dat ik dat absoluut niet wil? Met andere woorden, heeft de speler daar nu een stem in? Ter afronding van dat punt: heeft de Ksa eigenlijk een protocol in gedachten voor op welke wijze en onder welke omstandigheden met bezorgde personen wordt gesproken over mijn gedrag? Krijg ik daar als speler dan ook kennis van? Dat was mijn tweede punt.
Het derde en laatste punt is toch nog even de verhouding tussen de preventieladder en de zorgplicht. Ik heb gevraagd: brengt het wettelijk moeten volgen door de aanbieders van die preventieladder met zich mee dat als de aanbieder dat niet helemaal correct doet en de speler min of meer daardoor tot verslaving komt, er dan een zekere aansprakelijkheid bestaat? Ik denk dat dat civiel-juridisch best te construeren zou zijn, maar ik zal de vraag wat concreter maken. Zal de Kansspelautoriteit daar dan ook faciliterend bij optreden wanneer dat gevraagd wordt, bijvoorbeeld in de vorm van bewijsvoeringsmogelijkheden en dat soort dingen? Ik zou wel nieuwsgierig zijn naar een antwoord daarop. Niet in de laatste plaats, en daarmee rond ik af: dat zou dan toch ook een extra stok achter de deur zijn naar de aanbieders, omdat dat anders nog tot forse financiële consequenties zou kunnen leiden.
Voorzitter. Mijn fractie is voor deze beide wetten — dat zal duidelijk zijn — maar ik ben wel benieuwd naar de antwoorden op mijn vragen. Dank u zeer.
De voorzitter:
Dank u wel, meneer Knip. Ik geef het woord aan mevrouw Strik.