Verslag van de vergadering van 29 juni 2021 (2020/2021 nr. 43)
Status: gecorrigeerd
Aanvang: 15.17 uur
De heer Raven i (OSF):
Dank u wel, voorzitter. Welkom aan de staatssecretaris in de Eerste Kamer en dank voor de antwoorden die zij op onze vragen heeft gegeven.
Voorzitter. De eerste helft van de vorige eeuw heeft aangetoond dat investeren in kolen weinig succesvol is. Dat hebben de Nederlandse regering en de Nederlandse overheid in de vorige eeuw ook geweten, want in de ongeveer 50 jaar dat de staatsmijnen in Limburg — ze werden destijds "de modernste in Europa" genoemd — hebben gedraaid, hebben ze in vrijwel alle jaren verlies gedraaid, inclusief de grote, moderne kolencentrales die Nederland van stroom voorzagen.
Dit was in de jaren zestig voor de Nederlandse regering ook de reden om rigoureus te stoppen met kolen. Het pas ontdekte gas had een veel betere toekomst. De rekening voor die rigoureuze stop moest worden betaald door de Limburgse koempels. In vijf jaar raakten maar liefst 75.000 koempels hun baan kwijt en zij werden aan hun lot overgelaten. Het kolenavontuur van de Nederlandse overheid heeft destijds miljarden gekost. Investeren in kolen was, al met al, een heel slecht plan. Dat was toen.
De aanleiding voor de wijziging van de wet over het verbod op kolen bij elektriciteitsproductie die vandaag voorligt, is enerzijds een groot succes voor de organisatie Urgenda, maar tegelijkertijd een triest voorbeeld van falend overheidsbeleid. Helaas zijn er daarvan de laatste tijd meer schokkende voorbeelden, zoals de kinderopvangtoeslag et cetera. In dit geval gaat het over de productie van energie.
Hoe is het mogelijk dat de Nederlandse regering en het Nederlandse parlement nog maar zo kort geleden konden inzetten op de bouw van nieuwe kolencentrales voor de energieproductie? Ten tijde van het besluit moet bij ieder van de betrokken bestuurders genoegzaam bekend zijn geweest welke dramatische gevolgen deze wijze van energieproductie heeft voor het milieu, niet alleen voor de CO2-uitstoot, maar ook voor de directe leefomgeving rondom deze centrales in verband met lucht en stank en ook voor de mijnwerkers die dit smerige goedje van diep onder de grond moeten winnen en hun gezondheid daarbij op het spel zetten. Limburgse koempels moesten een halve eeuw schuften, diep onder de grond, om vervolgens stank voor dank te krijgen en aan hun lot over te worden gelaten. Het was een blunder van jewelste van de overheid om voor te stellen om in kolencentrales te investeren. Gelukkig keerde de wal het schip, want de rechterlijke macht koos terecht de zijde van Urgenda. Dat was een zegetocht voor onze rechtsstaat. Maar afgelopen zondag hoorden we van de vertegenwoordiger van Urgenda toch weer dat ze naar de rechter zal stappen, aangezien de overheid de rechterlijke uitspraak kennelijk niet voldoende volgt. Wij vragen de staatssecretaris om te kijken naar dat beeld en of zij zich daarin herkent.
Voorzitter. Het lijkt erop dat de Nederlandse belastingbetaler het gelag van deze blunder mag gaan betalen, want er dienen waarschijnlijk forse schadevergoedingen te worden betaald aan investeerders die nota bene destijds zelf de risico's van de contraire rechterlijke uitspraak hadden moeten incalculeren in de ontwikkelingsrisico's. Het was immers bekend. Welke klimaatontkennende bestuurders nemen verantwoordelijkheid voor betaling van deze schadeclaims? De OSF loopt er in elk geval niet warm voor. Wij roepen de regering op om alles in het werk te stellen om de claims te voorkomen.
Duurzaam heeft de toekomst. Dat is nu zo en dat was ook al zo ten tijde van het besluit over de kolencentrales, pakweg een jaar of tien geleden. Dat blijkt bijvoorbeeld uit een vergelijking van de beleggingen van pensioenfonds ABP, ook al zo'n aan de overheid gelieerde organisatie die lange tijd behoorde tot de ontkenners. Uit gedetailleerd onderzoek is immers gebleken dat het ABP maar liefst 25 miljard meer rendement had kunnen genereren voor haar leden als het eerder had besloten tot duurzame investeringen en beleggingen. Ook hier is een gigantische blunder begaan door de klimaatontkennende bestuurders van een pensioenfonds. Kunnen we die daarvoor nog op een of andere manier laten betalen?
Duurzaam wint het ook van fossiel wat betreft energieproductie. De tijd dat duurzame investeringen alleen maar rendabel waren met vette sommen subsidies ligt inmiddels ver achter ons. Voorloper van de klimaatontkenners bij uitstek, de heer Bolkestein, oud-fractievoorzitter van de VVD, zal het er ongetwijfeld moeilijk mee hebben dat windmolens, die hij de grootste subsidievangers noemde, inmiddels bedrijfseconomisch uiterst rendabel zijn. Duurzaam was, is en zal de kansrijkste keuze voor onze kinderen en kleinkinderen zijn.
Ook kernenergie via thoriumcentrales is niet de ideale optie voor de toekomst. Het blijft energie opgewekt met straling en radioactief afval met grote risico's voor de mens waar geen oplossing voor is. Afschrikwekkende voorbeelden van Tsjernobyl en Fukushima zijn bekend bij iedereen en velen zijn bekend met de haarscheuren van de Belgische kerncentrales. Die vormen een zodanige bedreiging voor de veiligheid van inwoners in het omliggende gebied van meer dan 100 kilometer dat de provincie Limburg inmiddels heeft gezocht naar preventiemaatregelen en in overweging heeft om jodiumpillen onder de bevolking te verspreiden om te zijner tijd, als het helemaal misgaat, wat we natuurlijk niet hopen, in ieder geval iets aan preventie te hebben gedaan. Zo zie je maar dat kerncentrales niet de oplossing zijn.
Voorzitter. De kolencentrales moeten zo snel mogelijk dicht. CO2-problematiek moeten we niet doorgeven aan onze kinderen en kleinkinderen. Het vervallen van de productie van elektriciteit door kolencentrales mag niet worden opgelost met elektriciteit uit bijvoorbeeld gas uit Duitsland of Rusland, zoals uit de antwoorden bijvoorbeeld wel bleek. Daarom hebben we in de vragenronde een pleidooi gehouden om de extra kosten van het plaatsen van zonnepanelen op bedrijfsdaken per ommegaande op te nemen als een mogelijke vorm van subsidie, zodat die enorme gigantische potentie van de bedrijfsdaken in Nederland om energie op te wekken via zonnepanelen zo snel mogelijk kan worden gerealiseerd en daarmee een compensatie kan zijn voor het uitschakelen van de kolencentrales. Ik roep de regering daarom op om zo'n regeling per ommegaande te introduceren. In de antwoorden gaf u aan dat dat niet mogelijk is omdat het kabinet demissionair is. Afgelopen zondag hoorde ik een bekende bestuursadviseur zeggen dat de Kamer haar eigen verantwoordelijkheid moet nemen. In dit geval zou ik u die opdracht dus graag willen meegeven.
De heer Dessing i (FVD):
Ik heb een vraag aan de heer Raven. Ik hoor hem een warm pleidooi houden voor zonne- en windenergie. Ik hoor hem ook een warm tegenstander zijn van kolenenergie. Ik kan dat heel goed begrijpen, ook vanuit zijn achtergrond, met alles wat er in het verleden natuurlijk is misgegaan. Ik hoor ook dat hij tegen gas is. Mijn vraag aan de heer Raven is: hoe denkt hij dan de intermitterende stroom, als er geen zon en geen wind is, op te vangen?
De heer Raven (OSF):
Het belangrijkste probleem is uiteraard de energieopslag. Er zijn voorbeelden om meer te investeren in waterstof. Dat is niet zo heel eenvoudig. In België heb je waterkrachtcentrales met pompen. In Nederland passen we die mogelijkheden niet toe. Je zou die op een wat grotere schaal hier in Nederland kunnen toepassen, om op momenten dat er inderdaad onvoldoende energie is uit wind of zon mogelijkheden te hebben om op grote schaal opgeslagen energie te laten vrijkomen. Die mogelijkheden zijn er, ook technisch. In het Limburgse hebben we het bijvoorbeeld over de OPAC gehad. Dan laat je water 1.000 meter de grond in vallen en pomp je het weer op op het moment dat je de energie minder nodig hebt. Er zijn dus gewoon mogelijkheden en ik zie weinig initiatieven op dat punt. Het is wel al meer dan tien jaar, of meer dan vijftien jaar zelfs, bekend dat dit het grootste probleem voor de toekomst is. We zijn op weg naar waterstof. Dat zou een mooi alternatief kunnen zijn, maar op dit moment is het nog onvoldoende om dat initiatief nu al volledig ter hand te nemen.
De heer Dessing (FVD):
Ik heb een korte, aanvullende vraag aan de heer Raven. Ik snap zijn langetermijnoplossingen, maar wat doen we dan tot die tijd? Als er geen wind en zon is, dan hebben we tot die tijd wel een probleem, toch?
De heer Raven (OSF):
Als u doelt op de ontwikkeling van kerncentrales, dan is dat niet iets wat je morgen klaar hebt. Dat geldt voor meerdere van dit soort oplossingen. De gemakkelijkste methode is om half Nederland vol te leggen met zonnepanelen op daken van bedrijven die nu niet geschikt zijn omdat ze in het verleden niet gebouwd zijn om er zonnepanelen op te hebben liggen. Daarin moet worden geïnvesteerd, want daar ligt een enorme potentie.
Mijn laatste zin, voorzitter. In dit opzicht wens ik de nieuwe regering vooruitstrevend, duurzaam beleid toe dat gericht is op overleving van de mensheid en de flora en fauna op deze aardkloot, voor de komende miljoenen jaren.
De voorzitter:
Dank u wel, meneer Raven. Dan geef ik nu het woord aan de heer Van Kesteren, die zal spreken namens het CDA.