Verslag van de vergadering van 26 april 2016 (2015/2016 nr. 29)
Status: gecorrigeerd
Aanvang: 14.00 uur
Mevrouw Van Weerdenburg i (PVV):
Voorzitter. Vandaag spreken wij over energieprestatievergoedingsovereenkomsten tussen verhuurders en huurders, kort gezegd in gewonemensentaal: door duurzame renovatie van huurwoningen moeten de energiekosten naar nul gaan en de huurders betalen geen energierekening aan een energiebedrijf meer, maar in plaats daarvan een vergoeding aan hun verhuurder. Dit zijn zogenaamde nul-op-de-meterwoningen. De huurder moet dan wel een ingrijpende verbouwing toestaan aan zijn huurwoning, maar krijgt daar uiteindelijk een moderne, geïsoleerde, comfortabelere woning voor terug, althans dat is de bedoeling.
Uit de ruim 600 nul-op-de-meterrenovaties die inmiddels zijn gerealiseerd, blijkt dat een goed idee op de tekentafel in de praktijk vaak helemaal niet zo goed werkt. Een probleem waar overigens meer projecten uit de groene religie last van hebben, zoals de bewierookte windmolens, die nog altijd slechts op subsidie draaien. Er zijn inmiddels talrijke voorbeelden waarbij huurders na de duurzame renovatie van hun woning met zo veel problemen achterblijven dat van huurgenot nog amper sprake is. Veel huurders hebben achteraf ook spijt van hun instemming met de renovatie. Zo is er de wijk in Tilburg waar bewoners na de verbouwing in hun nul-op-de-meterwoning zo letterlijk in de kou zaten dat ze moesten bijverwarmen met petroleumkachels. Of het Drentse Nieuw-Buinen, waar bewoners geen oog meer dichtdoen door het lawaai van de nieuw geïnstalleerde balansventilatie. Zo zijn er meer projecten die uitlopen op een teleurstelling. Er is een stortvloed aan klachten, maar bewoners worden amper serieus genomen.
De reactie van deelnemende corporaties en bouwbedrijven is vaak: "ach, de geluidsoverlast valt heus wel mee" en "men moet gewoon nog leren omgaan met een moderne woning" of "het went wel". Als de problemen al erkend worden, dan doen bouwbedrijven en corporaties ze vaak af met "kinderziektes zijn inherent aan zo'n innovatief project" en "er wordt hard aan gewerkt, alle problemen op te lossen". Maar nog voordat alles goed en wel verholpen is, starten ze ondertussen gewoon nieuwe renovatieprojecten, want het groene prestigeproject dat toepasselijk Stroomversnelling heet, dendert onverminderd voort. Het doel is immers om 111.000 huurwoningen duurzaam gerenoveerd te hebben in 2020. Er staat dus nog heel wat huurders heel wat ellende te wachten.
Mijn fractie heeft hier grote zorgen over. In antwoord op deze zorgen heeft de minister gezegd dat in het geval van renovatie geldt dat een huurder zal moeten instemmen met een renovatie tot nul-op-de-meterwoning. Als uit eerdere ervaringen blijkt dat huurders ontevreden zijn, dan zal het voor de verhuurder doorgaans lastiger worden om voor de verdere uitrol van het project of voor een volgend project de vereiste instemming te verkrijgen. De huurder kan, kortom, ook toestemming weigeren, maar dat vind ik iets te makkelijk. Daarmee gaat de minister namelijk voorbij aan de ronkende reclamepraatjes waar huurders mee verleid worden en de bijbehorende juichfolders die vooral de voordelen van de duurzame renovatie benadrukken, waardoor de huurders overgehaald worden om in te stemmen met de verbouwing.
Ook het feit dat het in veel gevallen om wooncomplexen van corporaties gaat, waarbij vaak tientallen woningen tegelijk worden gerenoveerd, draagt bij aan de druk op individuele huurders om in te stemmen. Immers, als al je buren in het woonblok hebben ingestemd, dan wordt het wel heel lastig om als enige te weigeren. De minister benadrukt ook steeds dat de ambitie van het project Stroomversnelling om 111.000 nul-op-de-meterwoningen te hebben gerealiseerd in 2020, een initiatief is van marktpartijen. Dat kan wel zo zijn, maar door het wettelijk regelen van energieprestatievergoedingsovereenkomsten krijgt het wel een heel dik overheidsstempel. Ik zou graag willen dat de minister dat erkent. Ook vraag ik hem of hij vindt dat huurders vooraf eerlijke en volledige informatie krijgen over de gevolgen en mogelijke problemen die een nul-op-de-meterrenovatie met zich mee kan brengen en of hij daarin mogelijkheden tot verbetering ziet.
"Nul op de meter" werkt nog te vaak niet of niet goed genoeg, een probleem dat vaker voorkomt met nieuwe technieken in de bouw die al geïmplementeerd worden voordat ze goed en wel uitgetest en uitontwikkeld zijn en daardoor voor veel ellende zorgen bij bewoners, die eigenlijk worden gebruikt als proefkonijnen. In dit groenreligieuze prestigeproject zijn de bewoners de zwakkere partij, die nu te makkelijk door corporaties en bouwbedrijven opzijgeschoven worden als zeurpieten. Dat gebeurde enkele jaren geleden ook in de Amersfoortse nieuwbouwwijk Vathorst. Weet u het nog? De bewoners daar werden letterlijk ziek van hun spiksplinternieuwe, achteraf gezien verkeerd geïnstalleerde, energiezuinige balansventilatiesystemen.
Tot slot zou ik als bewoner van een woning met balansventilatie de huurders die een besluit moeten nemen over instemming met een duurzame renovatie, de volgende tip willen geven. Zet eens een dag en een nacht de stofzuiger aan op de gang! Als je daar prima mee kunt leven en ondanks het geluid toch goed slaapt, ben je klaar voor een duurzame renovatie. Zo niet, zeg dan gewoon nee en houd voet bij stuk tegenover de woningcorporatie, hoe moeilijk dat ook is.
De PVV vindt dat de groene religie al genoeg slachtoffers heeft gemaakt. Wij pleiten immer voor een scheiding van Kerk en Staat, zo ook voor een scheiding tussen de groene kerk en Staat. Zolang de kinderziektes waar deze techniek mee kampt, nog niet adequaat zijn verholpen, zouden er geen nul-op-de-meterprojecten meer moeten worden gestart in Nederland.