Verslag van de vergadering van 28 juni 2016 (2015/2016 nr. 36)
Status: gecorrigeerd
Aanvang: 16.28 uur
De heer Koffeman i (PvdD):
Voorzitter. Ik wil de staatssecretaris bedanken voor de antwoorden die hij gegeven heeft. Ik ben er niet helemaal tevreden mee, zoals hij gemerkt heeft. Dat heeft ook te maken met het feit dat de staatssecretaris een beetje selectief lijkt te shoppen in het vrije Europese verkeer van auto's. Hij maakt zich druk over het feit dat tegenover de pakweg 450.000 auto's die nieuw geïmporteerd worden, 150.000 jong gebruikte auto's staan. Kennelijk is het daar dus wel een probleem, maar de massale export van elektrische auto's die deels met Nederlandse overheidssubsidie gefinancierd zijn, vindt hij geen probleem, dan wel een probleem dat niet oplosbaar is. Ik vraag me zeer af of dat zo is.
Op 7 april 2015 stond er in Het Financieele Dagblad een artikel getiteld: Elektrische auto massaal geëxporteerd. In dat artikel komt de doelstelling van de Nederlandse overheid aan de orde om in Nederland een groter elektrisch wagenpark te hebben, niet alleen voor zakelijke rijders maar ook voor particuliere kopers en mensen die tweedehands een elektrische auto willen kopen. Een groot aantal Nederlandse deskundigen zegt in het artikel dat het zeer onwenselijk is dat die elektrische auto's en de plug-inhybrides massaal over de grens verdwijnen en dat dit een belangrijke derving van Nederlandse overheidsinkomsten betekent. Doen we het niet via de bpm, zoals de staatssecretaris heeft uitgelegd, dan moeten er andere fiscale mogelijkheden zijn om te voorkomen dat die auto's massaal het land uit rijden. De milieu-investeringsaftrek blijft voor een handige ondernemer gewoon overeind op het moment dat hij een nieuwe Tesla loopt en dat ding een halfjaar later exporteert. Daar zou de staatssecretaris dus al een fiscale maatregel tegen kunnen treffen. Hij zou kunnen zeggen: die milieu-investeringsaftrek blijft niet heel op het moment dat jouw auto naar het buitenland gaat.
De afgelopen jaren ging van de drie elektrische auto's die in Nederland geleverd werden, er één in no time de grens over om tweedehands verkocht te worden naar Noorwegen of Denemarken. De ANWB beklaagt zich hierover; ik ben niet de enige die er moeite mee heeft. Marco Eenennaam, deskundige elektrisch rijden van de ANWB, verklaart dat deze export zeer onwenselijk is; als Nederland koploper wil zijn in elektrisch rijden om zo luchtvervuiling en klimaatverandering tegen te gaan, moeten die auto's na aanschaf in ons land blijven rijden. Hij beklaagt zich over het feit dat dit niet het geval is.
Het feit dat de staatssecretaris miskent dat dit verschijnsel zich voordoet, vind ik echt heel erg jammer en kort door de bocht. Om die reden wil ik graag een motie indienen.
De voorzitter:
Door de leden Koffeman en Teunissen wordt de volgende motie voorgesteld:
De Kamer,
gehoord de beraadslaging,
overwegende dat een groot deel van het hybride en elektrische wagenpark korte tijd na ingebruikname geëxporteerd wordt;
overwegende dat fiscale stimuleringsmaatregelen op dit gebied daarmee voor de binnenlandse markt deels tenietgedaan worden;
verzoekt de regering, met een plan van aanpak te komen om exportvoordelen voor (semi)elektrische auto's in te perken en de Kamer daarover binnen zes maanden te rapporteren,
en gaat over tot de orde van de dag.
Naar mij blijkt, wordt de indiening ervan voldoende ondersteund.
Zij krijgt letter F (34391).
De heer Koffeman (PvdD):
Dan de hamvraag. Ik vind dat de staatssecretaris hier onvoldoende op ingaat. De staatssecretaris zegt geen mogelijkheden te zien om grote bronnen van klimaatschade aan te pakken. Hij wil het daarom maar bij de auto houden; "dat is al moeilijk genoeg". Ik vat het kort samen. Het aanpakken van klimaatschade door auto's is zeker moeilijk genoeg. Maar het is niet zo dat dit een integralere aanpak in de weg zou moeten staan. Ik zei al dat als we alle Nederlanders zo ver zouden krijgen dat zij één dag per week geen vlees meer eten, dat het equivalent zou zijn van een miljoen auto's van de weg halen. We moeten niet te makkelijk in onmogelijkheden denken en zeggen dat ambtenaren dan alle kant-en-klaarmaaltijden moeten doorspitten. Ik denk dat er makkelijkere methodes zijn om ook grote bronnen van klimaatschade aan te pakken via fiscale instrumenten, of dat nou gebeurt via gedifferentieerde btw of via een vleestaks, of door Nederland te laten bepleiten dat de subsidie voor deze klimaatonvriendelijke bedrijfstak wordt ingeperkt. Ik noemde al het voorbeeld van de kalverhouders, die 92% van hun inkomen gesubsidieerd krijgen. Dit gebeurt weliswaar door Europa, maar daar hebben we vanuit Nederland wel degelijk enige invloed op. Ik zie de staatssecretaris nu een gebaar maken waaruit ik opmaak dat hij het met mij eens is dat dit niet in orde is.
Het zou fijn zijn als de staatssecretaris toch in het kabinet ervoor wil pleiten om te komen tot een integralere aanpak. Als mijn oplossingen te eenvoudig zijn, neem ik dat graag van de staatssecretaris aan, maar hij heeft zo'n enorm bataljon ambtenaren dat die vast wel in staat zijn om betere oplossingen voor een integralere benadering te bedenken.
De voorzitter:
Dank u wel. Ik zie dat de staatssecretaris meteen kan reageren. Het woord is aan de staatssecretaris van Financiën.