Verslag van de vergadering van 24 januari 2017 (2016/2017 nr. 15)
Status: gecorrigeerd
Aanvang: 14.19 uur
Mevrouw Van Weerdenburg i (PVV):
Voorzitter. Allereerst ook namens de PVV-fractie natuurlijk felicitaties aan de indieners van dit initiatiefvoorstel. De heer Herben is er ongetwijfeld in gedachte bij. Het harde werk en de vasthoudendheid van de indieners verdienen alle lof. Met hun initiatiefvoorstel waren zij hun tijd ver vooruit, niet alleen met het signaleren van het ongemak dat een verregaande overdracht van bevoegdheden aan de EU kan plaatsvinden met slechts de goedkeuring van een gewone Kamermeerderheid, maar vooral met het signaleren dat dit niet helemaal te rijmen is met de aard van de EU als supranationale organisatie en de wijze waarop Europees recht doorwerkt in het nationale recht. Grondwetswijzigingen behoeven immers ook een tweederdemeerderheid.
De indiener is inmiddels ruim tien jaar verder, maar het zal hem ongetwijfeld sterken dat juist nu het onderwerp actueler lijkt dan ooit. Als het referendum over het EU-associatieverdrag met Oekraïne namelijk iets heeft aangetoond, is het dat het Nederlandse volk de EU en haar verregaande bemoeienis in toenemende mate zat is. Men wil geen uitbreiding meer, noch overdracht van bevoegdheden naar Brusselse bureaucraten. Ik vermoed dat er in ieder geval onder burgers veel steun is voor dit initiatiefvoorstel. Ik hoop dat dit vandaag in deze Kamer ook het geval zal zijn.
Een veelgehoord argument tijdens de parlementaire behandeling van dit wetsvoorstel tot nu toe is dat in de praktijk Europese verdragen toch wel met een tweederdemeerderheid worden aangenomen; dit vastleggen als regel is dus niet nodig. Het zijn voornamelijk de eurofiele partijen die deze mening zijn toegedaan. Je zou je kunnen afvragen wat erop tegen is om deze al bestaande praktijk vast te leggen in de Grondwet. Het overdragen van nationale soevereiniteit is immers een enorm zwaar besluit. Dan is het toch volstrekt logisch dat zo'n besluit een tweederdemeerderheid van stemmen verdient?
Belangrijker nog is het volgende. Tientallen jaren is Europese regelgeving als heilig beschouwd. Met het grootste gemak werd soevereiniteit overgedragen aan Brussel, onder het mom van vermeende efficiëntie en idealisme. Het bleek een illusie, een fata morgana. Te mooi om waar te zijn. Ook een groeiend deel van de bevolking ziet in dat de EU haar langste tijd heeft gehad. De eurocrisis, de asieltsunami en de reactie op de brexit hebben de afgelopen jaren pijnlijk duidelijk aangetoond dat de Europese Unie toch vooral haar eigen, bureaucratische voortbestaan vooropzet. Dat lidstaten daarvoor moeten doodbloeden, doet de volgevreten Brusselse elite niks. En als er Europese leiders zijn die hun eigen land te lang voor laten gaan op het megalomane EU-project, wacht hen slechts tegenwerking in Brussel. Tot zover de Europese saamhorigheid.
Het moge duidelijk zijn dat naar de mening van de PVV Nederland al veel te veel soevereiniteit heeft weggegeven aan Brussel. Schoorvoetend beginnen nu meer partijen in te zien dat het Europese project niet zo heeft uitgepakt als men hoopte en dat de Brusselse overlords toch niet altijd boodschap hebben gehad aan wat het beste is voor de afzonderlijke lidstaten. Zelfs de meest eurofiele partijen verkondigen hun euro-evangelie met net iets minder overtuiging. Dat geeft hoop. Voortschrijdend inzicht kost soms wat tijd. Maar nu het er begint te komen, is het niet meer vanzelfsprekend dat een eventueel volgend Europees verdrag zomaar een tweederdemeerderheid in het parlement krijgt. Om die reden is mijn fractie voorstander van dit initiatiefvoorstel, zodat er in de toekomst een extra barrière is tegen het weggeven van nog meer nationale bevoegdheden. Wij zullen dan ook voor dit initiatiefwetsvoorstel stemmen.