Tijdelijke wet informatieverstrekking RIVM i.v.m. COVID-19

Dit voorstel wijzigt de Telecommunicatiewet zodat aanbieders van openbare telecommunicatienetwerken en - diensten verplicht kunnen worden om informatie op basis van verkeers- en locatiegegevens te verstrekken aan het RIVM ten behoeve van de bestrijding van infectieziekten. Het betreft een tijdelijke voorziening, in beginsel voor de duur van een jaar.

Nederland wordt sinds begin maart 2020 geconfronteerd met de gevolgen en impact van het om zich heen grijpen van het virus dat de ernstige infectieziekte COVID-19 veroorzaakt. De Nederlandse samenleving bevindt zich als gevolg daarvan in een intelligente lockdown. Sinds 16 maart zijn strenge maatregelen van kracht om de verspreiding van het coronavirus te beperken. Het aantal nieuwe besmettingen, ziekenhuisopnames en het aantal nieuwe opnames op de IC-afdelingen is in de loop van de weken afgenomen en ook het aantal sterfgevallen per week neemt geleidelijk af. Per 11 mei zijn een aantal beperkende maatregelen versoepeld. Bij het versoepelen van geldende maatregelen en het inzetten van andere maatregelen hoort ook dat er andere middelen moeten kunnen worden ingezet om het effect daarvan te meten. De meest accurate methode daarvoor in deze fase is het kunnen volgen van de bewegingen en verplaatsingen van de bevolking. Het is voor het RIVM noodzakelijk om drukte en verplaatsingen op bevolkingsniveau te kunnen monitoren, waarbij het nadrukkelijk niet gaat om het volgen van personen.

Deze samenvatting is gebaseerd op het wetsvoorstel en de memorie van toelichting zoals ingediend bij de Tweede Kamer.

De minister van Economische Zaken en Klimaat heeft het wetsvoorstel bij brief van 26 april 2022 (TK, 12) ingetrokken.

De minister-president, minister van Algemene Zaken had de Tweede Kamer bij brief van 17 januari 2022 (TK, 35.788, 109) geïnformeerd over het voornemen om dit wetsvoorstel in te trekken.

ingediend

titel

schriftelijke voorbereiding

ondertekening

inwerkingtreding

• 1. 

  Deze wet treedt in werking met ingang van de dag na de datum van uitgifte van het Staatsblad waarin zij wordt geplaatst.
• 2. 

  Artikel 14.7 van de Telecommunicatiewet vervalt een jaar na inwerkingtreding. Bij koninklijk besluit kan worden bepaald dat artikel 14.7 van de Telecommunicatiewet op een later tijdstip vervalt, met dien verstande dat dit tijdstip telkens ten hoogste twee maanden na het tijdstip ligt waarop dit artikel zou vervallen.
• 3. 

  De voordracht voor een krachtens het tweede lid vast te stellen koninklijk besluit wordt niet eerder gedaan dan een week nadat het ontwerp aan beide Kamers van de Staten-Generaal is overgelegd.
• 4. 

  Bij koninklijk besluit kan een tijdstip worden aangewezen waarop artikel 14.7 van de Telecommunicatiewet vervalt, dat ligt vóór het tijdstip bedoeld in het tweede lid.