25.533

Telecommunicatiewet

Dit voorstel liberaliseert de markt voor telecommunicatienetwerken en -diensten en geeft uitvoering aan de recente Europese wetgeving.

Het voorstel geeft ruimte aan nieuwe initiatieven en marktontwikkelingen en waarborgt tegelijkertijd een evenwichtige ontwikkeling in het kader van de economische belangen. Het sluit aan op het Nationaal Actieprogramma Elektronische Snelwegen.

Deze samenvatting is gebaseerd op het wetsvoorstel en de memorie van toelichting zoals ingediend bij de Tweede Kamer.

Stand van zaken

Het voorstel is op 7 april 1998 door de Tweede Kamer aangenomen. De fractie van de SP stemde tegen. De Eerste Kamer heeft het voorstel op 13 oktober 1998 aangenomen. De fracties van GroenLinks en SP is daarbij aantekening verleend.

De wet is opgenomen in Staatsblad 610 van 19 oktober 1998.

Tijdens de behandeling heeft de staatssecretaris van Verkeer en Waterstaat een notitie toegezegd over de toelaatbaarheid van bevoegdheden tot versnelde implementatie van EG- en andere internationale besluiten. De Eerste Kamer heeft deze notitie op 12 augustus 1999 ontvangen (26.200 VI nr. 65).

Kerngegevens

ingediend

15 september 1997

titel

Regels inzake de telecommunicatie (Telecommunicatiewet)

schriftelijke voorbereiding

inbreng geleverd door

ondertekening

inwerkingtreding

Op een bij koninklijk besluit te bepalen tijdstip dat voor verschillende artikelen of onderdelen verschillend kan worden vastgesteld

Hoofdlijnen

Het wetsvoorstel bevat ondermeer de volgende maatregelen:

  • - 
    specifieke regels ten behoeve van partijen die nu een overheersende marktpositie bezitten
  • - 
    het uitgangspunt dat iedereen met iedereen dient te kunnen communiceren (interconnectiviteit)
  • - 
    iedereen dient tegen aanvaardbare tarieven toegang te kunnen krijgen tot een pakket basisvoorzieningen (universele dienstverlening)
  • - 
    maatregelen ter bescherming van de privacy (ondermeer door te bepalen dat abonnees de keuze hebben nummeridentificatie te blokkeren)
  • - 
    Beheerders van openbare gronden dienen kabels van telecommunicatie en kabelbedrijven te gedogen op hun grond. Daarmee vervalt de mogelijkheid van gemeenten om precariobelasting op kabels te heffen.

Documenten 

11