Wet financiële dienstverlening

Dit wetsvoorstel stelt de verantwoordelijkheden van financiële dienstverleners tegenover hun klanten vast. De belangrijkste kwaliteitskenmerken van financiële dienstverlening - deskundigheid, betrouwbaarheid, adequate informatieverstrekking en zorgvuldige advisering van de consument - worden wettelijk vastgelegd. De Autoriteit Financiële Markten (AFM) zal toezien op naleving van de Wet financiële dienstverlening (WFD).

Doel van het voorstel is de consument beter te beschermen tegen de risico's die aan de aanschaf van een financieel product (met name verzekeringen, hypothecair krediet en consumentenkrediet) verbonden zijn. Ook de kennisachterstand van de consument ten opzichte van de financiële dienstverlener en het risico dat de consument het verkeerde product krijgt aanbevolen omdat de financiële dienstverlener niet voldoende deskundig, of onbetrouwbaar is, zijn daarbij van belang. Behalve bemiddelaars vallen ook aanbieders (banken en verzekeraars) en adviseurs onder de reikwijdte van de wet. Dit zorgt niet alleen voor een betere bescherming van de consument, maar zorgt ook voor eerlijker concurrentie tussen de financiële dienstverleners onderling.

Deze samenvatting is gebaseerd op het wetsvoorstel en de memorie van toelichting zoals ingediend bij de Tweede Kamer.

Het voorstel is op 5 oktober 2004 met algemene stemmen aangenomen door de Tweede Kamer.

De Eerste Kamer heeft het voorstel op 10 mei 2005 als hamerstuk afgedaan.

ingediend

titel

schriftelijke voorbereiding

inbreng geleverd door

• CDA - H.A. Doek
• PvdA - R. Rabbinge
• VVD - G.J.J. Biermans
• GroenLinks - C. P. Thissen

ondertekening

inwerkingtreding

Op een bij koninklijk besluit te bepalen tijdstip dat voor de verschillende artikelen of onderdelen daarvan verschillend kan worden vastgesteld

• - 

  Het is en blijft de eigen verantwoordelijkheid van consumenten om een financieel product wel of niet aan te schaffen. Die eigen verantwoordelijkheid vereist echter wel dat consumenten in staat zijn zich een oordeel te vormen over financiële producten en verschillende producten te vergelijken. De dienstverlener moet de consument dus goede informatie verschaffen.

• - 

  Behalve over het product moet de consument zich ook een oordeel kunnen vormen over de dienstverlener. Zeker als een dienstverlener niet alleen informeert, maar ook adviseert, moet de consument ervan op aan kunnen dat de dienstverlener de juiste informatie verschaft.

• - 

  Met de WFD wordt de bestaande regelgeving aangescherpt en wordt bovendien publiek toezicht door de Autoriteit Financiële Markten versterkt. De WFD creëert een kader dat verder zal worden uitgewerkt via lagere regelgeving. Het Platform financiële dienstverlening, waarin onder leiding van de AFM brancheorganisaties zijn verenigd, zal het ministerie ten behoeve van deze lagere regelgeving adviseren. Belangrijk aspect daarbij is een goed evenwicht tussen de aan regelgeving verbonden administratieve lasten en een adequate consumentenbescherming.

9