Behandelfase Eerste Kamer: gepubliceerd in Europees publicatieblad.

Europees

Verordening (EG) nr. 767/2009 werd op 13 juli 2009 ondertekend door het Europees Parlement en de Raad en gepubliceerd in Pb EU L299 d.d. 1 september 2009.

document Europese Commissie

COM(2008)124, d.d. 3 maart 2008

rechtsgrondslag

Artikel 37 en artikel 152, lid 4, van het EG-Verdrag

commissie Eerste Kamer

beleidsterrein

Op 22 april 2008 heeft de commissie voor Europese Samenwerkingsorganisaties besloten dit voorstel onder de aandacht te brengen van de commissie voor Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV). Deze heeft het voorstel op 27 mei 2008 besproken. De SP-fractie (en mogelijk ook andere fracties) zal inbreng leveren, welke wordt verwerkt in een conceptbrief. De commissie LNV heeft na bespreking de brief op 3 juni 2008 verstuurd. De minister van LNV heeft de vragen op 3 oktober 2008 bij brief beantwoord en stuurde als bijlage een rapport van het LEI: Financiële lasten nieuwe EU-verordening diervoederetikettering. Lastenverzwaring van de diervoedersector en de overheid in Nederland.

Op dinsdag 21 oktober 2008 besloot de commissie LNV na bespreking van de antwoorden van de minister van LNV dat zij aanvullende vragen wil stellen. Op basis van inbreng van de fracties van CDA en SP is een brief opgesteld die op 18 november 2008 is verstuurd.

De minister heeft de vragen op 6 februari 2009 per brief beantwoord. Bespreking vond plaats op 10 februari 2009 en de brief werd voor kennisgeving aangenomen. de commissie besloot verder naar aanleiding van deze bespreking het onderwerp diervoerders te agenderen in de commissievergadering van 3 maart 2009. Voor die bespreking zal een notitie worden voorbereid door de leden Peters (SP) en Koffeman (PvdD).

Na heroverweging werd op 24 maart 2009 besloten dat er geen vervolg zal worden gegeven aan de behandeling van onderhavig voorstel.

Nederland is van mening dat het voorstel ten dele in overeenstemming is met het proportionaliteitsbeginsel. Het voorstel leidt tot een vereenvoudiging van regelgeving en kan leiden tot een vermindering van administratieve lasten. Ten aanzien van een aantal aspecten worden hieronder nog specifieke opmerkingen gemaakt.

In de huidige regelgeving is een lijst met exclusieve benamingen voor bepaalde voedermiddelen vastgesteld. Wijzigingen worden door de Commissie en de Raad via comitologie in deze lijst doorgevoerd.

In het voorstel wordt de verantwoordelijkheid voor het opstellen van deze lijst bij het bedrijfsleven gelegd. Voorstellen tot wijziging van de lijst worden ter goedkeuring aan de Commissie voorgelegd. Nederland is van mening dat dit past binnen het uitgangspunt dat het bedrijfsleven in eerste instantie verantwoordelijk is, en steunt dit voorstel.

Het voorstel om de etiketteringsvoorschriften ook van toepassing te verklaren op andere stromen van informatie, heeft een toename van administratieve lasten tot gevolg en leidt tot een grotere handhavingslast. Lidstaten zullen immers ook die andere stromen van informatie moeten gaan controleren. Nederland heeft begrip voor het doel van dit voorstel, maar vraagt zich af of gezien de gevolgen, dit de beste oplossing is voor de problematiek. In de verdere behandeling van het voorstel zal hier kritisch naar moeten worden gekeken.

Mocht de Commissie in het voorgestelde artikel 32 beogen de lidstaten te beperken in de keuzevrijheid voor de inrichting van de sanctionering, dan wordt dit door de Nederlandse regering als buitenproportioneel beschouwd. Nederland zal zich verzetten tegen een dergelijke beperking.

Het betreft een voorstel voor een verordening van het Europees Parlement en de Raad met voorschriften voor het in de handel brengen en het gebruik van diervoeders, waaronder voorschriften inzake etikettering, verpakking en andere aanbiedingsvormen. Indien diervoeders in de handel worden gebracht, moet op die diervoeders een etiket worden aangebracht waarop gegevens staan vermeld conform deze verordening. Dit voorstel maakt deel uit van het lopend programma van de Commissie voor vereenvoudiging en vermindering van de administratieve lasten. De huidige diervoederwetgeving, nu verspreid over vele verschillende richtlijnen, wordt gebundeld tot één verordening. Dit dient juridische duidelijkheid te verschaffen, te leiden tot een geharmoniseerde uitvoering en de goede werking van de interne markt te bevorderen.

De wetgeving wordt gemoderniseerd. De voorschriften voor etikettering1 worden ook toepasselijk op andere informatiestromen, zoals internet en reclame. Het bedrijfsleven krijgt meer ruimte om invulling te geven aan de wetgeving. Ze wordt gestimuleerd om een vrijwillige "Communautaire lijst van voedermiddelen"en "Communautaire gedragscodes voor etikettering" op te stellen. Hierdoor zullen meer voedermiddelen uniform en beter geïdentificeerd worden, wat belangrijk is met het oog op de huidige onduidelijke situatie rondom nieuwe opkomende voedermiddelen.

Claims zullen op verzoek van de autoriteiten wetenschappelijk onderbouwd moeten kunnen worden. Het is nog onduidelijk of de Commissie lidstaten vrij laat om naar eigen inzicht te controleren. Er schuilt hier het gevaar dat de lasten voor de autoriteiten toenemen.

Twee maatregelen die de lasten voor het bedrijfsleven verminderen zijn het laten vervallen van de vergunningsplicht voor het in de handel brengen van bio-eiwitten en nieuwe voedermiddelen. Ten tweede wordt er afgezien van de huidige verplichting om exacte percentages gewicht van ingrediënten te declareren op etiketten van voedermiddelen voor voedselproducerende dieren.

Impact-assessment Commissie:

Het impact-assessment gaat nader in op een aantal aandachtspunten: de lijst voor exclusieve benamingen van voedermiddelen, minder autorisatieprocedures voor diervoeder, etikettering van diervoeder voor voedselproducerende dieren, etikettering van voer voor gezelschapsdieren.

De nieuwe verordening leidt volgens het assessment tot harmonisatie in de uitvoering, innovatie in de

diervoedersector vermindering van de administratieve lasten en verbetering van de concurrentiepositie van de EU

diervoeder- en landbouwsector. Afnemers worden beter geïnformeerd en kunnen een weloverwogen keuze maken. De

sector krijgt meer eigen verantwoordelijkheid voor de veiligheid van het voer. De wetgever en controlerende instantie

werken steeds meer op basis van risicoanalyse en hebben een toezichthoudende rol.

In de databank EUR-Lex wordt de laatste stand van zaken in de Europese behandeling van het voorstel weergegeven.

In de databank OEIL van het Europees Parlement wordt de laatste stand van zaken in de behandeling van het voorstel weergegeven.

In de databank IPEX wordt de behandeling van het voorstel in de diverse (kandidaat) lidstaatparlementen weergegeven.