Behandelfase Eerste Kamer: implementatietraject gestart.

document Europese Commissie

COM(2006)569, d.d. 5 oktober 2006

rechtsgrondslag

artikel 71 van het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap

commissie Eerste Kamer

beleidsterrein

Richtlijn 2008/96/EG dient voor 19 december 2010 geïmplementeerd te zijn. Op 30 november 2010 heeft de Eerste Kamer een aanpassing van de Wet beheer rijkswaterstaatswerken (zie kamerstukken in de serie 32413) als hamerstuk afgedaan.

Bron: Kwartaaloverzicht omzetting EG-Richtlijnen, stand per 1 januari 2011

De commissie Europese Samenwerkingsorganisaties (ESO) heeft tijdens de vergadering op 16 januari 2007 besloten het onderhavige richtlijnvoorstel onder de aandacht te brengen van de commissie Verkeer en Waterstaat.

Op 23 januari 2007 besloot de commissie voor Verkeer en Waterstaat dat zij het oordeel van de regering deelt.

In fiche drie oordeelt de regering twijfelachtig over de subsidiariteit en negatief over de proportionaliteit van het onderhavig voorstel. De regering uit haar twijfels over de toegevoegde waarde van een Europees optreden voor het beheer van het wegennet. De regering stelt dat de kwaliteit en veiligheid van het Nederlands wegennet van een hoog niveau is en dat deze ontwerprichtlijn voor Nederland geen meerwaarde zou hebben. De regering stelt dat het voorstel wellicht voor heel de EU van meerwaarde zou kunnen zijn. Voorts vindt de regering het gekozen middel te zwaar. De regering vindt dat het bieden van richtsnoeren op basis van beste praktijken een beter middel zou zijn met een breder toepassingsgebied dan de TEN-wegen, omdat de meeste ongelukken buiten het TEN-netwerk plaatsvinden.

De regering geeft aan dat de ontwerprichtlijn vergaande gevolgen zal hebben voor de Nederlandse wetgeving en voor uitvoerende instanties. De regering stelt dat voor de omzetting van de richtlijn waarschijnlijk niet kan worden volstaan met alleen een richtlijnconforme praktijk en zal er wetgeving geformuleerd moeten worden (er bestaan nog geen wettelijke verplichtingen op dit gebied in de Nederlandse wetgeving). De regering denkt in dit opzicht aan het opnemen van de verplichtingen in verschillende bestaande wetten zoals de Tracéwet en de Wet aanvullende regels veiligheid wegtunnels. De uitvoerende organisaties zal met name een administratieve lastenverzwaring ondervinden vanwege rapportageverplichtingen en het opstellen van nieuwe procedures. Het voorstel biedt geen duidelijkheid over een implementatietermijn of een overgangstermijn. De regering kan hier dus geen oordeel over vellen ten aanzien van haalbaarheid. De regering geeft ten slotte aan dat de hoogte van de kosten onduidelijk is. Gezien het feit dat Nederland niet veel zal baat zal hebben bij deze ontwerprichtlijn is de regering niet bereid tot extra uitgaven.

In het Witboek Transport (2001) heeft de Europese Commissie zich als doel gesteld het aantal verkeersslachtoffers in 2010 met de helft te verminderen. Het betreft een algemene doelstelling voor de Unie, niet voor iedere lidstaat afzonderlijk. De Mid Term Review van het Witboek die dit jaar is gepresenteerd, toont aan dat de daling is ingezet, maar dat met het huidige tempo de doelstelling niet wordt gehaald.

De in deze richtlijn voorgestelde infrastructuurmaatregelen vormen de derde pijler van een uitgebreid verkeersveiligheidprogramma, naast maatregelen ten aanzien van de bestuurder en het voertuig. Deze richtlijn heeft tot doel te garanderen dat de wegeninfrastructuur bijdraagt tot de verbetering van de veiligheid op de wegen en tot een daling van het aantal doden en gewonden op het Trans-Europese wegennet van de Unie (de zogenoemde TEN-wegen of E-wegen).

De richtlijn schrijft voor dat in alle stadia van besluitvorming rond wegeninfrastructuur verkeers-veiligheidseisen worden meegenomen. In de richtlijn worden daartoe procedures vastgesteld met betrekking tot veiligheidseffectbeoordelingen, veiligheidsaudits en veiligheidsinspecties van wegen (het betreft wegen die in ontwerp- of aanlegfase zijn en wegen die reeds in gebruik zijn).

Het voorstel beoogt het verkeersveiligheidsaspect te integreren in alle fasen van de wegenbouw (van planning tot exploitatie). De voorgestelde middelen bestaan uit de invoering van vier procedures in de vorm van richtsnoeren:

• 1. 

  een veiligheidsbeoordeling naast de bestaande beoordelingen van de economische en milieugevolgen van de aanleg van een weg;
• 2. 

  veiligheidsaudits door een onafhankelijk controleur op bestaande wegen en op wegontwerpen;
• 3. 

  reguliere veiligheidsinspecties aan de wegen;
• 4. 

  op delen van het wegennetwerk waar een verhoogd risico op een ongeval is, moeten maatregelen worden genomen om dat risico te verlagen.

De Europese Commissie stelt dat deze procedures in de meeste lidstaten al bestaan, maar dat zij deze praktijk uit wil breiden naar heel de EU.

Dit voorstel vindt haar rechtsgrondslag in artikel 71 EG-verdrag. Dit artikel bepaalt dat de Gemeenschap maatregelen mag treffen voor de verbetering van de verkeersveiligheid in Europa op het gebied van internationaal vervoer.

Richtlijn 2008/96/EG werd op 19 november 2008 ondertekend door de Raad en het Europees Parlement en gepubliceerd in Pb EU L319 d.d. 29 november 2008.

In de databank EUR-Lex wordt de laatste stand van zaken in de Europese behandeling van het voorstel weergegeven.

In de databank OEIL van het Europees Parlement wordt de laatste stand van zaken in de behandeling van het voorstel weergegeven.

In de databank IPEX wordt de behandeling van het voorstel in de diverse (kandidaat) lidstaatparlementen weergegeven.