Behandelfase Eerste Kamer: behandeling in Eerste Kamer afgerond.

Europees

Voorstel gepubliceerd door de Europese Commissie op 19 oktober 2010

Nationaal

Op 2 november 2010 heeft de commissie voor Europese Samenwerkingsorganisaties (ESO) het voorstel voor kennisgeving aangenomen.

document Europese Commissie

COM(2010)700, d.d. 19 oktober 2010

commissie Eerste Kamer

beleidsterreinen

De commissie voor Europese Samenwerkingsorganisaties heeft het voorstel op 2 november 2010 voor kennisgeving aangenomen.

Tijdens een algemeen overleg op 17 februari 2011 hebben de commissies voor Europese Zaken en Buitenlandse Zaken onder andere de kabinetsreactie op de Europese Commissiemededeling besproken.

De mededeling heeft twee hoofddoelstellingen. Allereerst stelt de Commissie voor om de EU uitgaven meer in lijn brengen met een aantal specifieke doelstellingen van de van de Unie. Tot nu toe waren deze uitgaven vooral gericht op de gemeenschappelijke markt, maar volgens de Commissie zou de focus moeten komen te liggen op terreinen waar de EU invloed in de wereld uit kan oefenen, zoals economische groei, duurzame leefomgeving, klimaatverandering en de promotie van EU waarden in de wereld. De mededeling benadrukt dat de EU begroting een afspiegeling zou moeten zijn van de Europa2020 strategie en de daarmee samenhangende prioriteiten. Daarbij zouden concrete doelstellingen de basis moeten vormen, zoals bijvoorbeeld investeringen in R&D. Verder is er in de mededeling relatief veel aandacht voor begrotingshoofdstukken die tot op heden onderontwikkeld waren, zoals extern optreden. Op dit terrein wordt een aanzienlijke budgetverhoging voorgesteld alsmede grotere coördinatie met de uitgaven van lidstaten. In algemene zin valt op dat vooral wordt gepleit voor verhoging van de verschillende budgetten; enkel op het terrein van administratieve uitgaven wordt een beperking voorgesteld.

De tweede hoofddoelstelling lijkt er vooral op gericht te zijn om de invloed van lidstaten op het huidige meerjarige financiële kaders - waarvoor thans unanimiteit vereist is - te beperken. De Commissie beargumenteert daarbij waarom de Unie over meer eigen middelen zou moeten kunnen beschikken en waarom meer flexibiliteit in de begroting gewenst zou zijn. Volgens de evaluatie zou de inleiding van een nieuwe fase in de ontwikkeling van de EU-financiering drie nauw verweven aspecten kunnen omvatten: de bijdragen van de lidstaten vereenvoudigen, een of meer nieuwe vormen van eigen middelen introduceren en geleidelijk aan alle correctiemechanismen uitfaseren. De mededeling bevat daartoe concrete voorstellen om over te stappen van een 7-jarig financieel kader naar een 10-jaren begroting (met een zogenaamde mid-term review na 5 jaar). Daarnaast stelt zij meer flexibiliteit voor om gaandeweg middelen tussen begrotingsfondsen te herverdelen en om ongebruikte middelen mee te nemen naar volgende jaren. Verder beoogt de mededeling een discussie aan te zwengelen over eigen middelen voor de Unie. Daartoe worden een aantal ideeën opgebracht:

• - 

  een EU-belasting op de financiële sector;
• - 

  EU-inkomsten uit veilingen in het kader van de regeling voor de handel in emissierechten

van broeikasgassen;

• - 

  een EU-heffing op het luchtvervoer;
• - 

  een EU-btw;
• - 

  een EU-energieheffing;
• - 

  een EU-vennootschapsbelasting.

De mededeling oppert eveneens de uitgifte van speciale obligaties (EU project bonds ) voor de financiering van grote projecten. 

In de databank EUR-Lex wordt de laatste stand van zaken in de Europese behandeling van het voorstel weergegeven.

In de databank IPEX wordt de behandeling van het voorstel in de diverse (kandidaat) lidstaatparlementen weergegeven.