Willem Frederik van Reede (1770-1838) was Eerste Kamervoorzitter in 1832-1833 en 1834-1838.

Hij begon zijn loopbaan in de zeedienst en werd in 1789 officier in de landmacht. In 1814 werd hij commissaris bij het leger van de geallieerden in Parijs. Na de omwenteling van 1813 was hij Gouverneur van prins Frederik en hofmaarschalk.

In 1824-1825 was Van Reede minister van buitenlandse zaken. Na zijn ontslag werd hij door de koning tot Eerste Kamerlid benoemd en hij bleef dat tot 1838. In 1829 was Van Reede verder opperkamerheer geworden.