Behandelfase Eerste Kamer: gepubliceerd in Europees publicatieblad.

document Europese Commissie

COM(2005)48, d.d. 11 april 2005

rechtsgrondslag

Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, inzonderheid artikel 80, lid2

commissie Eerste Kamer

beleidsterrein

Op 20 mei 2008 werd wetsvoorstel 31232 (Wijziging van de Wet Luchtvaart en de Luchtvaartwet ter implementatie van verordening (EG) nr. 2111/2005 inzake de vaststelling van een communautaire lijst van luchtvaartmaatschappijen met een exploitatieverbod en informatie aan luchtreizigers over de identiteit van de exploitaterende luchtvaartmaatschappij en verordening (EG) nr. 1107/2006 inzake de rechten van gehandicapten en personen met beperkte mobiliteit die per luchtvervoer reizen)door de Eerste Kamer aangenomen.

Wetsvoorstel 31871 (Wijziging van de Wet Luchtvaart ter uitvoering van EG-verordeningen inzake consumentenrechten in de burgerluchtvaart) werd op 22 november 2009 aangenomen door de Eerste Kamer.

De commissie Europese samenwerkingsorganisaties heeft op 6 september 2005 besloten het onderhavige voorstel onder de aandacht te brengen van de commissie voor Verkeer en Waterstaat.

Tijdens de vergadering van de commissie Verkeer en Waterstaat van 4 oktober 2005 werd het onderhavige voorstel voor een verordening voor kennisgeving aangenomen.

De toetsing aan het subsidiariteitsbeginsel is in fiche 3 positief. De Nederlandse regering twijfelt echter aan de proportionaliteit van het onderhavige voorstel. Bovendien acht de regering de vastgestelde implementatietermijn niet reëel.

Over het algemeen kan de Nederlandse regering de doelstelling van het versterken van passagiersrechten onderschrijven. De regering heeft echter meerdere bezwaren t.a.v. onderhavig voorstel, bijvoorbeeld betreffende de uitwisseling en publicatie van veiligheidsinformatie. De regering noemt als belangrijkste bezwaar dat nationaal genomen maatregelen door de Commissie gepubliceerd zullen worden terwijl de Commissie de bevoegdheid mist deze maatregelen algemeen bindend te maken. Andere bezwaren hebben te maken met de juridische basis voor informatie-uitwisseling, criteria waarop een luchtvaartmaatschappij geweerd zou kunnen worden en de financiële gevolgen van de informatieplicht. De regering vraagt zich af of de informatieplicht niet beter binnen de huidige SAFA-richtlijn opgenomen kan worden.

De regering is van mening dat de noodzaak voor het implementeren van extra regelgeving eerst onderzocht moet worden en wijst op de rol die bestaande marktmechanismen en afspraken (bijvoorbeeld de vrijwillige 'Airline Passenger Service Commitments') kunnen spelen. In dit kader geeft de regering aan dat zij geen voorstander is van het publiceren van een 'zwarte lijst' op basis van nationale bevoegdheden, maar stelt dat een geconsolideerde lijst op gemeenschapsniveau te overwegen valt.

Naar aanleiding van het luchtvaartongeval met de Egyptische luchtvaartmaatschappij Flash Air is in het recente verleden gesproken over lijsten van onveilige (niet-EU) luchtvaartmaatschappijen en over informatieverstrekking over de identiteit van de luchtvaartmaatschappij die de vlucht uitvoert.

Dit voorstel streeft twee doelstellingen na:

1)informatieverschaffing aan de passagiers over de luchtvaartmaatschappij die de vlucht uitvoert. Het voorstel van de Commissie geeft aan dat bij reservering van een vlucht de identiteit van de uitvoerende partij bekend moet worden gemaakt in het kader van bescherming van passagiers. Indien er nadien wijzigingen optreden dan dient dit onverwijld aan de passagiers te worden medegedeeld.

communicatie van veiligheidsgerelateerde informatie tussen lidstaten en publicatie van die informatie door de Commissie voor het publiek.

De Commissie is van mening dat, in het kader van bescherming van passagiers tegen veiligheidsrisico's, de eerder opgestelde richtlijn 2004/36/EG aangevuld dient te worden met extra regels. In deze richtlijn worden regels gesteld voor SAFA (Safety Assessment of Foreign Aircraft), om de veiligheid van niet EU-carriers die op communautaire luchthavens landen te kunnen borgen. Deze regels houden in dat lidstaten verplicht zijn veiligheidsinspecties uit te voeren op niet EU-carriers op technische en operationele aspecten. Bovendien moeten zij de daaruit voortvloeiende informatie verstrekken aan andere lidstaten en de Commissie. In de nieuwe ontwerpverordening is opgenomen dat de Commissie een geconsolideerde lijst zal publiceren van namen van alle luchtvaartmaatschappijen die op basis van nationale criteria door lidstaten zijn geweerd vanwege veiligheidsredenen.

Verordening (EG) nr. 2111/2005 werd op 5 december 2005 door de Raad aangenomen en gepubliceerd in Pb EU L344 d.d. 27 december 2005.

Verordening (EG) nr. 473/2006 (uitvoeringsregels) en Verordening (EG) nr. 474/2006 (opstelling communautaire lijst) werden op 23 maart 2006 gepubliceerd in Pb EU L84.

Verordening (EG) nr. 910/2006 werd op 21 juni 2006 gepubliceerd in Pb EU L168 en bevat een herziene versie van de communautaire lijst.

In de databank EUR-Lex wordt de laatste stand van zaken in de Europese behandeling van het voorstel weergegeven.

In de databank OEIL van het Europees Parlement wordt de laatste stand van zaken in de behandeling van het voorstel weergegeven.

In de databank IPEX wordt de behandeling van het voorstel in de diverse (kandidaat) lidstaatparlementen weergegeven.