Plenair Gerkens bij debat met de Parlementaire onderzoekscommissie effectiviteit antidiscriminatiewetgeving (POC) over het rapport "Gelijk recht doen"



Verslag van de vergadering van 13 september 2022 (2021/2022 nr. 39)

Status: gecorrigeerd

Aanvang: 19.27 uur


Bekijk de video van deze spreekbeurt

Mevrouw Gerkens i (SP):

Dank u wel, voorzitter. Ook ik wil graag de commissie en de voorzitter van de commissie bedanken voor de betrokkenheid en de uitgebreide beantwoording. Tegen de heer Rosenmöller zou ik willen zeggen dat hij misschien toch nog even de tekst moet nalezen, want ik heb wel degelijk vanuit mijn persoonlijke ervaring gesproken. Dat was misschien niet zo diepgaand, omdat ik het ook altijd wat ongemakkelijk vind om te putten uit voorbeelden van anderen. Maar laat ik u wat betreft het verbeteren van de toegankelijkheid het volgende zeggen. U noemde als voorbeeld hoe er aanpassingen zijn gedaan in de oude Eerste Kamer — daar ben ik overigens ook met mijn beste vriendin geweest voor Prinsjesdag en ik zal u niet vertellen hoe ongemakkelijk dát was — maar het gaat er juist precies om dat die aanpassingen niet nodig moeten zijn. Dat zou gewoon automatisch moeten gaan. Ik maak dat eigenlijk wekelijks met haar mee.

De heer Rosenmöller i (GroenLinks):

Daar heeft u helemaal gelijk in, excuus. Een verklaring is geen rechtvaardiging, maar ik denk dat het komt doordat zij het echt over hun eigen ervaring hadden, als persoon. Dat is dan misschien dat hele kleine onderscheid. Maar u heeft helemaal gelijk.

Mevrouw Gerkens (SP):

Point taken. Laat ik het zo even in keurig Engels zeggen. Goed. Dat punt wilde ik graag maken. Het gaat er dus om dat we bereiken dat we drempels niet hoeven aan te passen omdat die er gewoon niet zijn. Dat zouden we veel meer en veel beter kunnen doen.

Ik wil nog een ander voorbeeld geven over iets waar we nu mee bezig zijn bij de Interparlementaire Unie, namelijk het organiseren van een side event rondom het thema lhbti. Misschien ga ik wel over mijn tijd heen, maar dan moet de voorzitter me dat deze keer maar vergeven. Dat is een thema dat we dan willen bespreken in Rwanda. Rwanda ligt in een continent waarop dit thema niet zo snel besproken wordt. We hebben een paar jaar geleden ook geprobeerd om daar een bespreking over te organiseren. Dat is toen op heel veel weerstand van heel veel landen gestuit, zo erg zelfs dat het niet binnen de IPU besproken kon worden. De meerderheid van de wereld is namelijk nog helemaal niet zo vriendelijk tegenover mensen met een andere seksuele geaardheid.

Ik heb gezegd: als we het nu weer doen en we het in Rwanda kunnen doen omdat daarover gesproken mag worden, laten we dan vooral kijken of we het gesprek kunnen starten. Laten we het niet neerzetten van: wij hebben gelijk; dit zijn de mensenrechten en zo moet je het doen. Maar laten we vragen: wat zouden we kunnen doen om jou te helpen om de stap deze kant op te maken, in de richting van acceptatie van deze minderheidsgroep? We gaan dat dus ook doen met activisten uit de eigen regio. Dat is heel interessant, vooral ook omdat ik in die periode met een parlementariër uit een Afrikaans land sprak die zei: ik ben het wel met jullie eens, maar mijn achterban trekt dit niet. Ik zou haar dus willen helpen met haar achterban om te gaan, zodat we een stapje in de goede richting kunnen zetten.

Ik vertel dit omdat dit ook is wat ik bedoel met creatief met rapportages omgaan. In mijn eigen werk wil ik ontzettend graag mensen met een beperking, wat voor beperking dan ook, in dienst nemen. Ik zal u zeggen: ik kan ze haast niet vinden. Dat klinkt een beetje cru, maar als we weten dat zo veel mensen uitgesloten zijn, wie kan mij dan helpen die mensen te vinden om te kijken of ik ze wel bij mij in dienst kan nemen? Daar kunnen we volgens mij nog veel meer in betekenen. Ik hoop ook dat dit een aanzet kan zijn tot dat gesprek, niet omdat die rapportage er moet komen, maar omdat we het dan samen kunnen hebben over waar we tegen aanlopen als we dat beleid willen creëren. Dat is managing diversity.

Voorzitter. Daarmee wil ik zeggen: faciliteer nou die goede bedoeling. Zorg dat we daar creatief in kunnen zijn. Maar ik blijf toch, aan het einde, terugkomen op mijn punt: laten we ook de kloof dichten die er is, want die tweedeling in de maatschappij is echt een voedingsbodem voor discriminatie. En als we straks als senatoren kritisch naar wetgeving kijken, laten we dan ook kijken naar dát effect van de wetgeving op onze samenleving: in hoeverre drijven we mensen verder uit elkaar?

Dank u wel.

De voorzitter:

Dank u wel, mevrouw Gerkens. Wenst een van de leden in de tweede termijn nog het woord? Dat is niet het geval.

Ik kijk even naar de voorzitter van de onderzoekscommissie. Bent u in de gelegenheid om direct te reageren op de vragen van de Kamer? Dat is het geval. Dan geef ik het woord aan de voorzitter van de onderzoekscommissie, de heer Ganzevoort.