E060041 - Voorstel voor een richtlijn betreffende havenstaatcontrole
Op 23 november 2005 heeft de Europese Commissie het derde pakket wetgevingsmaatregelen inzake de maritieme veiligheid gepresenteerd. De eerste twee pakketten zijn ingediend naar aanleiding van de scheepsrampen met de olietankers Erika in 1999 en Prestige in 2002 (zie ook dossier E040014). Het voorliggende pakket is met name bedoeld om de gaten in de huidige wetgeving op te vullen en waar mogelijk te vereenvoudigen. Er worden zowel maatregelen voorgesteld op het gebied van preventie van ongevallen en verontreiniging als voor de behandeling van de gevolgen van ongevallen.
Behandelfase Eerste Kamer: implementatietraject gestart.
document Europese Commissie
COM(2005)588, d.d. 23 november 2005
rechtsgrondslag
Artikel 80, lid 2, van het Verdrag.
commissie Eerste Kamer
beleidsterrein
Richtlijn 2009/16/EG dient voor 31 december 2010 geïmplementeerd te zijn. De Eerste Kamer heeft op 21 december 2010 een wijziging van de wet havenstaatcontrole (zie kamerstukken in de serie 32441) als hamerstuk afgedaan.
Bron: Kwartaaloverzicht omzetting EG-Richtlijnen, stand per 1 januari 2011
De commissie voor Europese Samenwerkingsorganisaties heeft tijdens de vergadering d.d. 5 september 2006 besloten het onderhavige richtlijnvoorstel onder de aandacht te brengen van de commissie voor Verkeer & Waterstaat.
Op 26 september 2006 besloot de commissie Verkeer & Waterstaat de vragen uit het ambtelijk memo ter schriftelijke beantwoording voor te leggen aan de regering. Deze brief werd op 3 oktober 2006 door de commissie vastgesteld en verstuurd.
Het antwoord van de regering werd tijdens de commissievergadering van 19 december 2006 besproken en voor kennisgeving aangenomen.
Op 21 maart 2006 heeft de staf van de commissie Europese Zaken van de Tweede kamer een advies opgesteld ten behoeve van de behandeling van onderhavig voorstel.
De Nederlandse regering stelt in fiche vier positief te staan ten opzichte van dit voorstel. Er worden geen problemen geconstateerd ten aanzien van de proportionaliteit en de subsidiariteit. De regering acht het van belang dat de havenstaatcontrole wordt geharmoniseerd, om zo de maritieme veiligheid te vergroten. Bij de implementatie van de richtlijn zal onder meer de Wet havenstaatcontrole moeten worden gewijzigd.
De regering wijst met enige zorg op het nieuwe inspectieregime, waarover nog veel onduidelijkheid bestaat. In het kader van het Memorandum van Parijs voor de havenstaatcontrole zijn namelijk momenteel eveneens onderhandelingen gaande over een nieuw inspectieregime. Volgens de regering moet worden voorkomen dat er twee regimes naast elkaar zullen bestaan, waarbij bovendien het merendeel van de lidstaten gehouden is aan beide regimes. Het merendeel van de EU-lidstaten is immers ook partij bij het Memorandum van Parijs.
In 1995 is op Europees niveau een richtlijn aangenomen die betrekking heeft op de havenstaatcontrole. Sindsdien is deze richtlijn verschillende malen gewijzigd. Het is dan ook niet meer in één oogopslag duidelijk hoe de huidige regeling luidt. De Europese Commissie stelt daarom voor een nieuwe richtlijn voor de havenstaatcontrole vast te stellen, waarin de oude regeling wordt herschikt. De herschikking wordt tegelijkertijd benut om een aantal bepalingen te versterken en te moderniseren.
De hoofddoelstelling van het voorstel is de introductie van een effectiever inspectiesysteem van buitenlandse schepen in Europese havens waarbij de nadruk vooral zal liggen op het inspecteren van schepen met een hoog risico. De bestaande kwantitatieve benadering (25% gecontroleerde schepen per lidstaat ) wordt vervangen door een meer kwalitatieve en globale benadering op EU-niveau. Bij de invoering van een nieuw inspectieregime wordt gestreefd naar een 100% toezicht binnen het EU-gebied (elk schip dat EU-haven binnenloopt wordt jaarlijks door één van de lidstaten geïnspecteerd) waarbij nadruk op schepen met hoog risico komt te liggen. De nieuwe inspectieregeling zal door middel van de comitologieprocedure nader worden ingevuld.
Daarnaast moet het voorstel onder meer de mogelijkheden tot het weren van schepen in Europese havens uitbreiden en versterken. De bestaande meldingsplicht voor havenloodsen van gebreken aan een schip wordt tevens van toepassing op zeeloodsen. Bovendien zal meer aandacht worden besteed aan de kwalificaties en levens- en werkomstandigheden van de opvarenden van een gecontroleerd schip. Het Europese agentschap voor maritieme veiligheid (EMSA) moet de nodige hulp bieden ten aanzien van een samenhangende en doeltreffende uitvoering van de richtlijn.
Het pakket maatregelen bevat naast mededeling COM(2005)585 zeven wetgevingsvoorstellen over de volgende onderwerpen:
-
-voorstel voor een richtlijn over de verantwoordelijkheid van de vlagstaten (zie dossier E060114);
-
-wijziging van de richtlijn over de classificatiebureaus (zie dossier E060090);
-
-wijziging van de richtlijn over de havenstaatcontrole (zie dossier E060041);
-
-wijziging van de richtlijn over een monitoringsysteem voor de zeescheepvaart (zie dossier E060036);
-
-voorstel voor een richtlijn over het onderzoek na ongevallen (zie dossier E060094);
-
-voorstel voor een verordening over de verantwoordelijkheid en de schadevergoeding aan slachtoffers in geval van een scheepsongeval (zie dossier E060113);
-
-voorstel voor een richtlijn over de wettelijke aansprakelijkheid van scheepseigenaren (zie dossier E060112).
Richtlijn 2009/16/EG werd op 23 april 2009 aangenomen en gepubliceerd in Pb EU L131 d.d. 28 mei 2009.
In de databank EUR-Lex wordt de laatste stand van zaken in de Europese behandeling van het voorstel weergegeven.
-
brief regering; Verslag van de EU-Milieuraad op 3 maart 2014 Ministerie van Infrastructuur en Milieu - 21.501-08, TK, 506
12 maart 2014
In de databank OEIL van het Europees Parlement wordt de laatste stand van zaken in de behandeling van het voorstel weergegeven.
www.europarl.europa.eu/...In de databank IPEX wordt de behandeling van het voorstel in de diverse (kandidaat) lidstaatparlementen weergegeven.